Падляшская мікрамова: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1:
'''Свая мова''' (''Svoja mova'') — група гаворак, на якіх размаўляюць [[Беларусы Польшчы|беларусы]] [[Усходняя Беласточчына|Беласточчыны]] ў [[Польшча|Польшчы]].
 
Падляшскія дыялекты падобныя да гаворак паўночнай Берасцейшчыны. На поўначы польскага Падляшша гавораць як на літаратурнай беларускай мове, на поўдні — як па-ўкраінску, а пасярэдзінцы — асаблівыя гаворкі<ref>[https://nn.by/?c=ar&i=104211 nn.by]</ref>.
 
Гаворкі, аб'яднаныяаб’яднаныя імем «Сваёй мовы», падзяляюцца на 3 групы, у залежнасці ад таго, як паводзяць сябе зычныя [[d]] і [[t]] перад галоснымі [[e]] і [[i]]. Рэдактар беластоцкага часопіса «Правінцыя» [[Ян Максімюк]] спрабуе кадыфікаваць «Сваю мову». Для «Сваёй мовы» быў створаны алфавіт на аснове лацінскага.
 
З 2010 года выдаецца часопіс «[[Бельскі гостінэць]]», частка матэрыялаў якога публікуецца на падляшскім дыялекце.
 
Тэатр «Чрэво», які Яанна Троц заснавала на Падляшшы на пачатку 2010-х гадаў, праводзіць Тэатральны фестываль «Одэ», дзе, між іншым, паказваюць спектаклі на падляшскім дыялекце беларускай мовы<ref>[https://www.polskieradio.pl/396/7811/Artykul/2465841,%D0%AF%D0%BA-%D0%BD%D0%B0-%D0%91%D0%B5%D0%BB%D0%B0%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%87%D1%87%D1%8B%D0%BD%D0%B5-%D0%BF%D0%B0%D0%BA%D0%B0%D0%B7%D0%B2%D0%B0%D1%8E%D1%86%D1%8C-%D1%81%D0%BF%D0%B5%D0%BA%D1%82%D0%B0%D0%BA%D0%BB%D1%96-%D0%BD%D0%B0-%D0%BF%D0%B0%D0%B4%D0%BB%D1%8F%D1%88%D1%81%D0%BA%D1%96%D0%BC-%D0%B4%D1%8B%D1%8F%D0%BB%D0%B5%D0%BA%D1%86%D0%B5-%D0%B1%D0%B5%D0%BB%D0%B0%D1%80%D1%83%D1%81%D0%BA%D0%B0%D0%B9-%D0%BC%D0%BE%D0%B2%D1%8B polskieradio.pl]</ref>.
Радок 10 ⟶ 12:
З перакладу «A Drive in the Country» Грэхема Грыні на «Сваю мову» (пераклаў [[Ян Максімюк]]):
 
''To była pomyłka vziati Lolu siudy. Ja siête zrozumiêv v chvili, koli my vychodili z pojizda na małôj provincijnuj stanciji. Osiênnim večerom čołoviêk prypominaje zo svoho diêtstva bôlš, niž v jakuju-leń inšu poru roku, i jeji jasny pudšpachlovany tvar i małaja torba, v kotoruj navrad čy mohli b zmiśtitisia našy rečy nanuč, prosto ne pasovali do starych špichlerôv na zbôže za uzkim kanałom, kilkoch śviêtłuv na pahôrku, plakatuv koliśnioho filmu. Ale vona skazała «davaj pojêdemo za horod», i Bishop'sBishop’s Hendron, viadomo ž, było peršoju nazvoju, kotora pryjšła mniê do hołovy. Nichto mene tam ne rospuznaje, a mniê i ne podumałosia, što to same ja začnu vspominati.''
 
{{зноскі}}