'''Лу́гамавічы, Лугамо́вічы'''<ref>{{Крыніцы/Назвы населеных пунктаў Рэспублікі Беларусь/Гродзенская вобласць|}}</ref> ({{lang-be-trans|Luhamavičy}}, {{lang-ru|Лугомовичи}}) — вёска ў складзе [[Лелюкінскі сельсавет|Лелюкінскага сельсавета]] [[Іўеўскі раён|Іўеўскага раёна]] Гродзенскай вобласці [[Беларусь|Беларусі]]. УЗнаходзіцца за 117 км ад [[Мінск]]а.
У 1940—1954 гадах цэнтр [[Легамовіцкі сельсавет|Легамовіцкага сельсавета]].
== Гісторыя ==
Першае згадванне пра вёску Лугамавічы можна знайсці ў працах [[Тэадор Нарбут|Тэадора Нарбута]]. Каля [[1250]] года Кіян, прыняўшы хрост, заснаваў касцёл і кляштар [[Дамініканцы|дамініканцаў]] у [[Любча|Любчы]] ([[Навагрудскі раён]]) і перадаў ім Лугамавічы ў валоданне<ref name="Іўеўскі край" />. Вёска належыла да [[Дуды (Іўеўскі раён)|Дудскага]] староства, тут знаходзілася рэзідэнцыя старосты. У [[XVII стагоддзе|XVII стагоддзі]] вёскай валодалі [[Ян Караль Хадкевіч]] (1608), [[Тэадор Дэнгаф (падкаморы каронны)|Тэадор Дэнгаф]] (1653), Марыян Валовіч, Казімір Гарбачэўскі (1665), [[Род Замойскіх|Замойскія]], [[Род Пацаў|Пацы]], Буйніцкія. У [[1789]] годзе лугамавіцкі маёнтак набылі Іеранім і Барбара Зянковічы<ref name="Jankowski, Powiat oszmiański" />. Пасля [[Падзелы Рэчы Паспалітай|падзелаў Рэчы Паспалітай]] імператрыца [[Кацярына II]] аддзяліла маёнтак Лугамавічы ад Дудскага староства і ў [[1796]] годзе аддала нейкаму Рахману<ref name="Jankowski, Powiat oszmiański" />. Той, маючы канфлікты з суседзямі, праз два гады прадаў маёнтак Корсаку, які ў [[1800]] годзе ў сваю чаргу перапрадаў яго Самуэлю Воўк-Ланеўскаму (1768—1851)<ref name="Jankowski, Powiat oszmiański" />.
