Мікалай Мікалаевіч Пракаповіч: Розніца паміж версіямі

|Дата нараджэння = 1.11.1948

'''Мікала́й Мікалаевіч Пракаповіч''' (нар. [[1 лістапада]] [[1948]], в. [[Пугачова (Брэст)|Пугачова]], сёння ў межах [[Брэст|Брэста]]а) — беларускі [[паэт]], тэлежурналіст, [[краязнаўца]], грамадска-[[палітычны дзеяч]], адзін з заснавальнікаў брэсцкай грамадска-культурнай [[Сябрына «Край»|сябрыны «Край»]]. Адзін з стваральнікаў і лідараў [[беларускі адраджэнскі рух|беларускага адраджэнскага руху]] ў Брэсце і на Брэстчыне ў канцы 1980-х  — 1990-х. Член [[БНФБеларускі народны фронт «Адраджэньне»|Беларускага народнага фронту]] з 1989 года.

Мікола Пракаповіч нарадзіўся ў сям’і рабочага ў вёсцы [[Пугачова (Брэст)|Пугачова]], якая з 1979 года стала адным з мікрараёнаў [[Брэст|Брэста]]а. Насамрэч ён нарадзіўся 21 кастрычніка 1948 года, хоць у пашпарце ў яго фактычна запісана 1 лістапада. Сталася так, што праз шматлікія клопаты бацькі не здолелі адразу зарэгістраваць народжанае дзіця менавіта ў тым месяцы, калі яно нарадзілася. А за пратэрміноўку тады накладваўся даволі сур’ёзны штраф. У выніку яго зарэгістравалі ў найбліжэйшы да рэальнага дня нараджэння дзень  — 1 лістапада<ref name="Бурдыка">{{cite web|author = Вячаслаў Бурдыка|last = |first = |authorlink = |coauthors = |date = 18 лістапада 2016|url = http://belsmi.by/archive/article/66462 |title = Родны край Міколы Пракаповіча|format = |work = Портал «СМИ Беларуси»|publisher = Народная трыбуна |dateaccessdate = 22.11.2016|language = |postscript = }}</ref>.

Выхоўваўся ў колішнім прыгарадзе Брэста за Мухаўцам, які раней быў вёскай Пугачова, дзе паводле ўласнага сведчання, практычна пачуў і пабачыў тое, чым займаўся потым амаль усё сваё жыццё на тэлебачанні: народныя традыцыі, песні, святы. Бегаў за калядоўшчыкамі, сам шчадраваў, бываў на вясковых вяселлях. Мікола Пракаповіч скончыў сярэднюю школу №  4 г. Брэста на [[Валынка (Брэст)|Валынцы]].

У 1970-м годзе скончыў беларускае аддзяленне факультэта мовы і літаратуры [[Брэсцкі дзяржаўны ўніверсітэт імя А. С. Пушкіна|Брэсцкага педагагічнага інстытута]]. Працаваў настаўнікам у [[Асабовічы|Асабовіцкай]] васьмігадовай школе [[Пінскі раён|Пінскага раёна]]. У 1971—1972 гг.гадах служыў у Савецкай Арміі.

З 1975 года — старшы рэдактар, пазней загадчык аддзела мастацкіх праграм Брэсцкага тэлерадыёаб’яднання. Стваральнік, аўтар і вядучы перадач «Творчыя сустрэчы», «Перазовы», «Далягляды», «Гэта было з намі», мастацка-публіцыстычных праграм «Брэст», «Край».<ref name="Гармель">{{cite web|author = Алена Гармель|last = |first = |authorlink = |coauthors = |date = 14.09.2013|url = http://ray.ng-press.by/?p=157 |title = Край… і рай з Міколам Пракаповічам|format = |work = Рэй|publisher = |dateaccessdate = |language = |postscript = }}</ref>. Дыпламант міжнародных тэлефестываляў.

Больш за 40 гадоў аддаў Мікола Пракаповіч журналісцкай працы на тэлебачанні  — практычна ўсё свядомае жыццё. Яго аўтарская перадача «Край»  — гэта праект, які ведаюць не толькі ўсе творчыя людзі Берасцейшчыны, якіх ён запрашаў на свае перадачы, але і ўсе, хто цікавіцца гісторыяй і культурай роднага края ў рэгіёне. Хіба не засталося ніводнага цікавага кутка на Берасцейшчыне, куды б не выязджаў са здымачнай групай журналіст-краязнавец Мікола Пракаповіч. Усяго ў эфір выйшла больш за 500 выпускаў гэтай перадачы.<ref>{{cite web|author name= Вячаслаў "Бурдыка|last = |first = |authorlink = |coauthors = |date = 18 лістапада 2016|url = http:"//belsmi.by/archive/article/66462 |title = Родны край Міколы Пракаповіча|format = |work = Портал «СМИ Беларуси»|publisher = Народная трыбуна |date = 22.11.2016|language = |postscript = }}</ref>

На працягу 10 гадоў паэт Мікола Пракаповіч кіраваў літаратурнай студыі «Спадчына» уў [[Брэсцкі дзяржаўны абласны цэнтр маладзёжнай творчасці|Брэсцкім абласным цэнтры моладзевай творчасці]], якая яднала маладых паэтаў горада.<ref>{{cite web|author name= Алена "Гармель|last = |first = |authorlink = |coauthors = |date = 14.09.2013|url = http:"//ray>.ng-press.by/?p=157 |title = Край… і рай з Міколам Пракаповічам|format = |work = Рэй|publisher = |date = |language = |postscript = }}</ref>

Першы свой верш (па-руску) ён апублікаваў у 1966 годзе ў брэсцкай абласной [[Заря|газеце «Заря»]] яшчэ будучы шкаляром. Заахвоціў пісаць вершы яго сусед Дзмітрый Васільеў, родам з Масквы, былы танкіст. Ён ваяваў, меў ордэн Славы, працаваў правадніком на чыгунцы і пісаў вершы і песні на іх. Яго прыклад і захапіў юнага Міколу Пракаповіча. Сусед падправіў яго верш і аддаў абласную газету «Заря», дзе ён быў надрукаваны.<ref>{{cite web|author name= Вячаслаў "Бурдыка|last = |first = |authorlink = |coauthors = |date = 18 лістапада 2016|url = http:"//belsmi>.by/archive/article/66462 |title = Родны край Міколы Пракаповіча|format = |work = Портал «СМИ Беларуси»|publisher = Народная трыбуна |date = 22.11.2016|language = |postscript = }}</ref> Юнак стаў героем школы. Пачаў пісаць вершы  — і па-руску, і па-беларуску. Аднойчы, ужо ў старэйшых класах, настаўніца беларускай літаратуры сказала «пачынаючаму паэту»: «Мікола, выбірай, на якой мове ты пішаш». Ён выбраў  — беларускую.

Калі паступіў вучыцца на філалагічны факультэт [[Брэсцкі дзяржаўны ўніверсітэт імя А. С. Пушкіна|Брэсцкага педагагічнага інстытута]] яму, як і многім, хто цягнуўся да прыгожага пісьменства, да літаратуры, вельмі пашанцавала  — у той час там працаваў [[пісьменнік]] і літартурны крытык [[Уладзімір Калеснік]]. Ён і стаў сапраўдным літаратурным настаўнікам для Міколы Пракаповіча.

За зборнік вершаў «Мяжа надзеі» выдавецтва [[Мастацкая літаратура (выдавецтва)|«Мастацкая літаратура»]] адзначыла Міколу Пракаповіча [[прэмія імя М. Багдановіча|прэміяй імя М. Багдановіча]] (1993). [[паэт]] і тэлежурналіст Мікола Пракаповіч з'яўляеццаз’яўляецца лаўрэатам [[Літаратурная прэмія Брэсцкага аблвыканкама імя Уладзіміра Калесніка|Літаратурнай прэміі Брэсцкага аблвыканкама імя Уладзіміра Калесніка]] (2008). Узнагароджаны [[Ганаровая грамата Брэсцкага аблвыканкама|Ганаровай граматай Брэсцкага аблвыканкама]] (2008). Таксама атрымаў званне [[Берасцейская зорка|«Берасцейская зорка»]] (1999) у намінацыі «Журналістыка».

* Мікола Пракаповіч. Літары на літоўцы (вершы) // М. Рудкоўскі, М. Пракаповіч, А. Каско. Трохперсце (вершы). Мінск, Літаратура і мастацтва, 2008. С. 55–10455-104.

* Микола Прокопович. На Миколу (стихи) // Белой вежи свет. Зборник поэзии Брестчины в переводах Валерия Гришковца. Мінск: Літаратура i Мастацтва, 2010. С. 61–6461-64.

{{DEFAULTSORT:Пракаповіч, МіколаМікалай Мікалаевіч}}