Солтан Аляксандравіч: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 43:
 
== Біяграфія ==
Сын падскарбія земскага літоўскага [[Аляксандр Юр'евічЮр’евіч|Аляксандра Юр’евіча]].
 
Атрымаў 20 красавіка 1467 года ў Гродне рэкамендацыйны ліст (меў функцыі цяперашняга пашпарту) вялікага князя [[Казімір Ягелончык|Казіміра]] да еўрапейскіх манархаў<ref>''Byliński, J.'' Zagraniczne studia Polaków… S. 98-99.</ref>. Снежнем 1467 года пан Солтан быў пры двары святарымскага імператара [[Фрыдрых III Габсбург|Фрыдрыха III]], засведчыў жаданне наведаць іншыя краіны і вучыцца рыцарскаму майстэрству. Атрымаў 5 сакавіка 1468 года рэкамендацыйны ліст арагонскага, сіцылійскага і адначасова іерусалімскага караля [[Фердынанд II Арагонскі|Фердынанда]], а неўзабаве і рэкамендацыйны ліст Папы [[Павел II (Папа Рымскі)|Паўла II]]. Потым сляды пана Солтана губляюцца, напэўна, тым часам наведваў [[Святыя месцы]] ў Палесціне. Напэўна, у Іерусаліме пасвечаны ў рыцары [[Ордэн Труны Гасподняй|Ордэна Труны Гасподняй]].
 
У снежні 1468 года ўжо міланскі герцаг [[ГалецаГалеаца Марыя Сфорца]] выдаў яму рэкамендацыйны ліст да іншых валадароў. Праз Кастылію выехаў да Патругаліі, адкуль з рэкамендацыйным лістом ад 17 сакавіка 1469 года патругальскага караля [[Афонсу V]] у канцы мая 1469 года прыбыў да двара бургундскага герцага [[Карл Смелы|Карла Смелага]] ў [[Кортрэйк|Куртрэ]]. Прыняты ў Бургундыі добразычліва, атрымаў урад герцагскага [[Шамбялян|шамбелянашамбяляна]] і [[ордэн Залатога Руна]]. З рэкамендацыйным лістом герцага Карла наведаў двор англійскага караля [[Эдуард IV|Эдуарда IV]], якім таксама добразычліва прыняты і адораны залатым ланцугом.
 
Г. Люлевіч лічыў ордэн Залатога Руна толькі родавым паданнем [[Род Солтанаў|Солтанаў]]<ref>''Lulewicz, H.'' Problem identyfikacji… S. 113.</ref>. Аднак ордэн Залатога Руна і залаты ланцуг згдаваюцца ў справе 1516 года, пачатай сынам пана Солтана -- — [[Аляксандр Солтанавіч|Аляксандрам]], супраць сваіх апекуноў за прыўлашчанне бацькавых каштоўнасцяў.
 
Вярнуўся ў Княства ў 1469—1470 годзе. У 1474 годзе атрымаў урад падскарбія дворнага гаспадарскага, пазней быў маршалкам гаспадарскім і адначасова намеснікам, паслядоўна, слонімскім, новагародскім і бельскім.