Солтан Аляксандравіч: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др →Літаратура: +1 |
|||
Радок 43:
== Біяграфія ==
Сын падскарбія земскага літоўскага [[Аляксандр
Атрымаў 20 красавіка 1467 года ў Гродне рэкамендацыйны ліст (меў функцыі цяперашняга пашпарту) вялікага князя [[Казімір Ягелончык|Казіміра]] да еўрапейскіх манархаў<ref>''Byliński, J.'' Zagraniczne studia Polaków… S. 98-99.</ref>. Снежнем 1467 года пан Солтан быў пры двары святарымскага імператара [[Фрыдрых III Габсбург|Фрыдрыха III]], засведчыў жаданне наведаць іншыя краіны і вучыцца рыцарскаму майстэрству. Атрымаў 5 сакавіка 1468 года рэкамендацыйны ліст арагонскага, сіцылійскага і адначасова іерусалімскага караля [[Фердынанд II Арагонскі|Фердынанда]], а неўзабаве і рэкамендацыйны ліст Папы [[Павел II (Папа Рымскі)|Паўла II]]. Потым сляды пана Солтана губляюцца, напэўна, тым часам наведваў [[Святыя месцы]] ў Палесціне. Напэўна, у Іерусаліме пасвечаны ў рыцары [[Ордэн Труны Гасподняй|Ордэна Труны Гасподняй]].
У снежні 1468 года ўжо міланскі герцаг [[
Г. Люлевіч лічыў ордэн Залатога Руна толькі родавым паданнем [[Род Солтанаў|Солтанаў]]<ref>''Lulewicz, H.'' Problem identyfikacji… S. 113.</ref>. Аднак ордэн Залатога Руна і залаты ланцуг згдаваюцца ў справе 1516 года, пачатай сынам пана Солтана
Вярнуўся ў Княства ў 1469—1470 годзе. У 1474 годзе атрымаў урад падскарбія дворнага гаспадарскага, пазней быў маршалкам гаспадарскім і адначасова намеснікам, паслядоўна, слонімскім, новагародскім і бельскім.
|