Комплекс будынкаў БНТУ: Розніца паміж версіямі

</gallery>

=== Пасляваенны перыяд ===

Пасля [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]] разбураныя будынкі інстытута адноўлены. У галоўным корпусе ў 1946—1952 гадах па праекце архітэктараў [[Леў Рымінскі|Льва Рымінскага]] і [[Любоў Усава|Любові Усавай]] зменены [[вестыбюль]]ная група памяшканняў, фасады. Будынак упрыгожыў шасцікалонны [[порцік]], пастаўлены на [[цокаль]].

У 1952—1956 гадах па праекце архітэктараў [[Сяргей Мусінскі|Сяргея Мусінскага]] і [[Георгій Сысоеў|Георгія Сысоева]] ўзведзены 3 пяціпавярховыя карпусы інтэрнатаў. У вырашэнні іх фасадаў выкарыстаны элементы [[Савецкі класіцызм|класіцыстычнага дэкору]]<ref name="ЗП"/>.

У 1950—1980-я гады да галоўнага корпуса дабудаваны аб’ём бібліятэкі і спартыўны корпус (архітэктар [[Н. Шпігельман]] і інш.), паводле тыпавых праектаў пабудаваны навучальныя карпусы, сталовая па 500 месцаў<ref name="ЗП"/>.

 

Будынак галоўнага корпуса пастаўлены далёка ад [[чырвоная лінія забудовы|«чырвонай лініі» забудовы]] праспекта Незалежнасці, разам з іншымі будынкамі розных часоў утварае [[курданёр]] з шырокай параднай [[алея]]й і [[сквер]]амі па баках. Развітае ў глыбіню забудовы Ш-падобнае ў плане збудаванне падоўжана па фронту забудовы, мае цэнтральны і бакавыя [[рызаліт]]ы, якія выступаюць па галоўным фасадзе. [[Аб’ёмна-прасторавая кампазіцыя]], як і дэкаратыўная апрацоўка [[фасад]]аў, значна зменена пры перабудовах, звязаных з расшырэннем і рэканструкцыяй будынка<ref name="ЗП"/>.

[[Файл:15-ы корпус БНТУ (2014).jpg|thumb|[[15-ы корпус БНТУ]]]]

У 1982 годзе па праекце архітэктараў Iгара Есьмана і Віктара Анікіна па Ленінскім праспекце (цяпер праспект Незалежнасці), на скрыжаванні з [[МКАД (Мінск)|кальцавой аўтамагістраллю]] пабудаваны 8-павярховы корпус — галоўны навучальна-лабараторны і інтэрнаты [[Архітэктурны факультэт БНТУ|архітэктурнага]] і [[будаўнічы факультэт БНТУ|будаўнічага]] факультэтаў<ref name="ЗП"/>.

{{зноскі}}