Комплекс будынкаў БНТУ: Розніца паміж версіямі

Пасля [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]] разбураныя будынкі інстытута адноўлены. У галоўным корпусе ў 1946—1952 гадах па праекце архітэктараў [[Леў Рымінскі|Льва Рымінскага]] і [[Любоў Усава|Любові Усавай]] зменены [[вестыбюль]]ная група памяшканняў, фасады. БудынакЦэнтральная упрыгожыўчастка шасцікалонныбудынка была ўпрыгожана [[порцік]],ам<ref пастаўлены на [[цокаль]]name="ЗП"/>.

У 1952—1956 гадах па праекце архітэктараў [[Сяргей Мусінскі|Сяргея Мусінскага]] і [[Георгій Сысоеў|Георгія Сысоева]] ўзведзены 3 пяціпавярховыя карпусы інтэрнатаў. У вырашэнні іх фасадаў выкарыстаны элементы [[Савецкі класіцызм|класіцыстычнага дэкору]]<ref name="ЗП"/>.

Будынак галоўнага корпуса пастаўлены далёка ад [[чырвоная лінія забудовы|«чырвонай лініі» забудовы]] праспекта Незалежнасці, разам з іншымі будынкамі розных часоў утварае [[курданёр]] з шырокай параднай [[алея]]й і [[сквер]]амі па баках. Развітае ў глыбіню забудовы Ш-падобнае ў плане збудаванне падоўжана па фронту забудовы, мае цэнтральны і бакавыя [[рызаліт]]ы, якія выступаюць па галоўным фасадзе. [[Аб’ёмна-прасторавая кампазіцыя]], як і дэкаратыўная апрацоўка [[фасад]]аў, значна зменена пры перабудовах, звязаных з расшырэннем і рэканструкцыяй будынка<ref name="ЗП"/>. Галоўны ўваход аформлены шасцікалонным [[порцік]]ам, пастаўленым на высокі [[цокаль]] і завершаны трохвугольным [[франтон]]ам са скульптурнай эмблемай у цэнтры. Бакавыя крылы [[Чляненне (архітэктура)|чляняцца]] гарызантальнай [[цяга (архітэктура)|цягай]], завяршаюцца ляпным [[Фрыз (архітэктура)|фрызам]] і [[карніз]]ам. [[Аконныя праёмы]] на ўзроўні трэцяга паверха аздоблены [[ліштва]]мі і [[сандрык]]амі<ref name="ГККРБ"/>.