Мацей Юзаф Анцута: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
др вікіфікацыя, аўтаматычная перапрацоўка спасылкі на ЭнцВКЛ з дапамогай AWB
Радок 32:
'''Мацей Юзаф Анцута''' (? — {{ДС|18|1|1723}}, {{МС|Юхновец|у Юхноўцы|}}) — дзеяч каталіцкага касцёла ў [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікім Княстве Літоўскім]]. Родны або стрыечны брат [[Ежы Казімір Анцута|Ежы Казіміра Анцуты]].
 
Пробашч у [[Шаты|Шатах]], [[Вількамір]]ы, [[Вёска Свір|Свіры]], канонік [[Інфлянты|інфлянцкі]], [[смаленск]]і і [[Вільня|віленскі]] з [[1695]], афіцыял віленскі. [[Рэферэндар вялікі літоўскі|Рэферэндар духоўны літоўскі]] [[4 снежня]] [[1705]]—[[1717]] (атрымаў пасаду дзякуючы падтрымцы [[Аўгуст Моцны|Аўгуста Моцнага]]), тытулярны біскуп [[масінопаль|масінопальскі]]скі ў [[Фракія|Фракіі]] і суфраган віленскі з [[1710]], кусташ віленскі з [[1714]], каад'ютар з [[18 чэрвеня]] [[1717]]. Пасля смерці ў [[1722]] [[віленская дыяцэзія|віленскага біскупа]] [[Канстанцін Казімір Бжастоўскі|Канстанціна Казіміра Бжастоўскага]] фактычна заняў яго пасаду.
 
У [[1710]] падпісаў акт [[Сандамірская канфедэрацыя|Сандамірскай канфедэрацыі]]. Збудаваў касцёлы ў Вількаміры, [[Салокі|Салоках]], пачаў будаўніцтва парафіяльнага касцёла ў [[Новагародак|Новагародку]].
 
Памёр па дарозе з Варшавы, дзе прыняў сенатарскую прысягу. Пахаваны ў віленскай кафедры.
 
== Крыніцы ==
* {{Крыніцы/ЭнцВКЛ|том=1|старонкі=232|артыкул=Анцута Мацей Юзаф|аўтар=[[Валерый Пазднякоў|Пазднякоў В.]]|Анцута Мацей Юзаф|1|232}}
 
{{Біскупы віленскія}}