Мікола Іванавіч Ермаловіч: Розніца паміж версіямі

Скончыў Дзяржынскую сярэднюю школу (1938) і паступіў на беларускае аддзяленне літаратурнага факультэта [[Мінскі педінстытут|Мінскага педінстытута]], дзе да пачатку [[Другая Сусветная вайна|2-й сусветнай вайны]] скончыў 3 курсы. З-за дрэннага зроку быў вызвалены ад службы ў арміі, эвакуіраваўся і працаваў настаўнікам рускай мовы і літаратуры ў вёсцы Лабаскі [[Мардовія|Мардоўскай АССР]]. У канцы 1943 г. вярнуўся ў [[Беларусь]], працаваў інспектарам райана ў [[Гарадскі пасёлак Сураж|Суражы]] [[Віцебская вобласць|Віцебскай вобласці]]. У 1944—1946 гг. завуч сярэдняй школы ў [[Дзяржынск]]у Мінскай вобласці. З [[1946]] г. аднавіў вучобу ў педінстытуце, які скончыў у 1947 г. У [[1947]]—[[1948]] гг. вучыўся ў аспірантуры пры педінстытуце. У 1948—[[1955]] гг. выкладаў беларускую літаратуру ў [[Маладзечанскі настаўніцкі інстытут|Маладзечанскім настаўніцкім інстытуце]], а пасля яго закрыцця, у 1955—[[1957]] гг. працаваў загадчыкам метадычнага кабінета Маладзечанскага абласнога інстытута ўдасканалення настаўнікаў. У канцы 1957 г. выйшаў на пенсію з прычыны значнага пагаршэння зроку.

Жыў у [[Маладзечна]], у апошнія гады ў Мінску.

[[Катэгорыя:ПостаціГісторыкі беларускай гістарыяграфііБеларусі]]