Алесь Суша (культуролаг): Розніца паміж версіямі

З 2005 г. працуе ў [[Нацыянальная бібліятэка Беларусі|Нацыянальнай бібліятэцы Беларусі]]. Спачатку — у аддзеле рукапісаў, рэдкай кнігі і старадрукаў, у 2009—2012 гг. — вучоны сакратар. З 2012 г. — намеснік дырэктара па навуковай рабоце і выдавецкай дзейнасці, з 2020 г. — намеснік генеральнага дырэктара. Выкладае ў [[Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт культуры і мастацтваў|Беларускім дзяржаўным універсітэце культуры і мастацтваў]] і іншых ВНУ. Аўтар больш 450 публікацый, у тым ліку 15 манаграфій. Складальнік навуковага зборніка “Здабыткі: дакументальныя помнікі на Беларусі” і многіх неперыядычных выданняў.

Займаецца навуковым даследаваннем гісторыі культуры Беларусі, найперш кніжнай культуры Беларусі, а таксама гісторыі хрысціянства ў Беларусі, фарміравання і выкарыстання культурнай спадчыны [[Уніяцкая царква на Беларусі|ўніяцкай царквы]]. Прымаў непасрэдны ўдзел у распрацоўцы прынцыпаў алічбоўкі каштоўных дакументаў. Стваральнік рэестра помнікаў кніжнай культуры Беларусі, якія знаходзяцца за межамі нашай краіны і могуць быць вернуты шляхам куплі ці факсімільнага ўзнаўлення.

У [[2015]] г. узначаліў створаную [[Адам Іосіфавіч Мальдзіс|Адамам Мальдзісам]] Міжнародную асацыяцыю беларусістаў. Член Камісіі пры Савеце Міністраў Рэспублікі Беларусь па выяўленні, вяртанні, сумесным выкарыстанні і ўвядзенні ў навуковы і культурны зварот нацыянальных культурных каштоўнасцей, якія апынуліся за межамі Беларусі. Член Рады [[Беларускі фонд культуры|Беларускага фонду культуры]]. Член Савета Міністэрства культуры па правядзенні экспертызы навукова-даследчых, вопытна-канструктарскіх і вопытна-тэхналагічных работ. Стыпендыят двух Спецыяльных фондаў Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь (2003, 2005), атрымальнік гранта Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь у культуры (2015), чалавек года у сферы культуры (2018).

Член журы: рэспубліканскага конкурсу “Бібліятэка – асяродак нацыянальнай культуры” (з 2012 г.), конкурсу па стварэнні твораў для драматычнага тэатра «Францыск Скарына і сучаснасць» (2016), “Прэміі HR-брэнд Беларусь у намінацыі “Культура” (2016); конкурсу творчых работ вучняў – Скарына і праваслаўная царква (2016–2017), конкурсу даследчых работ вучняў – Скарына і праваслаўная царква (2016–2017).

Адзін з арганізатараў і каардынатар штогадовых Міжнароднага кангрэса “Бібліятэка як феномен культуры”, Міжнародных кнігазнаўчых чытанняў, рэспубліканскай навукова-практычнай канферэнцыі “Электронная культура”.

Алесь Суша з'яўляецца адным з асноўных ініцыятараў шырокага святкавання 500-годдзя беларускага кнігадрукавання, актывізацыі даследавання і папулярызацыі спадчыны Францыска Скарыны.

У 2012–2017 гг. курыраваў работу па атрыманні лічбавых копій выданняў Ф.Скарыны з Вялікабрытаніі, Германіі, Расіі, Украіны, Чэхіі і іншых краін<ref>http://blr.belta.by/culture/view/kembrydzh-peradau-belarusi-lichbavuju-kopiju-vydannja-skaryny-45286-2016/</ref><ref>http://zviazda.by/be/news/20160401/1459541856-z-vyalikabrytanii-vyarnulasya-lichbavaya-kopiya-knigi-skaryny</ref>. У выніку сфарміравана электронная калекцыя з больш чым 200 паўнатэкставых копій.

У 2015–2017 гг. актыўна ўдзельнічаў у працэсе вяртання “Малой падарожнай кніжкі” Ф.Скарыны ў Беларусь.

З'яўляецца складальнікам зборніка п’ес “Францыск Скарына і сучаснасць” (Мінск: НББ, 2017), зборніка навукова-папулярных нарысаў пра першадрукара “Са слаўнага горада Полацка” (Мінск: Мастацкая літаратура, 2017), навуковым рэдактарам альбомаў “Асветнік з Полацка” (Мінск: Беларусь, 2016), “Вільня часоў Францыска Скарыны” (Мінск: НББ, 2016) і інш.

[[Катэгорыя:ПостаціГісторыкі беларускай гістарыяграфііБеларусі]]