Жуль Дэжэрын: Розніца паміж версіямі

}}

[[Файл:Jules Dejerine02.gif|thumb|Жуль Дэжэрын]]

 

Медыцынскую адукацыю атрымаў у Парыжы (1879). З 1879 дырэктар клінікі ў шпіталі (Парыж), з 1901 г. [[прафесар]], загадчык кафедры гісторыі медыцыны і з 1910 г. загадчык кафедры нервовых хвароб у шпіталі Сальпетрыер (Парыж). Асноўныя работы прысвечанв пытанням клінічнай неўралогіі і анатоміі нервовай сістэмы, вывучэнню афазіі. Апісаў (сумесна з Г. Русо) разлады, характэрныя для пашкоджання глядзельнага груда; сумесна з Л. Ландузі — асаблівы тып прагрэсіўнай мышачнай дыстрафіі, а таксама разам з Ж. Сота вылучыў у асаблівую назалагічную форму гіпертрафічны прагрэсавальны міжтканкавы неўрыт дзіцячага ўзросту (хвароба Дэжэрына-Сота); устанавіў (1892) лакалізацыю пашкоджання пры так званай славеснай слепаце (цэнтр Дэжэрына).

 

{{зноскі}}

 

{{Ізаляваны артыкул}}

 

[[Катэгорыя:Памерлі ў Парыжы]]

[[Катэгорыя:Постаці французскай неўрапаталогіі]]

[[Катэгорыя:Постаці неўрапаталогіі]]

[[Катэгорыя:Член Французскай медыцынскай акадэміі]]