Мацей Радзівіл: Розніца паміж версіямі

Падкаморы ВКЛ у 1786-90, кашталян віленскі з 1790; пасол на сейм 1780. У час вайны Расіі з Рэччу Паспалітай 1792 перадаў у распараджэнне войска ВКЛ замкі, арсеналы і радзівілаўскую міліцыю, якімі распараджаўся як апякун малалетняга Д. Г. Радзівіла, за што атрымаў спецыяльную падзяку ад Чатырохгадовага сейма 1788-92. Удзельнічаў у падрыхтоўцы [[паўстанне 1794|паўстання 1794]], уваходзіў у склад Найвышэйшай літоўскай рады (член дэпутацыі публічнага скарбу). Дараваў асабістую волю сваім сялянам, якія прымалі ўдзел у паўстанні. У кастрычніку [[1794]], занепакоены радыкалізацыяй паўстання, выехаў у [[Галіцыя|Галічыну]]. Апошнія гады жыцця правёў у сваім маёнтку Паланэчка (Навагрудскае ваяв.), які на пэўны час стаў культурным асяродкам у краі.

 

 

У шлюбе з Эльжбетай Хадкевіч меў дачку і сына Канстанціна.