|
== Біяграфія ==
Нарадзіўся ў сям’і Марціна Фардона і Мар’яны Цыркоўні ў [[Гродна|ГроднГродне]]е<ref>НГАБ. «Гродна. Году 1808 дня 23 ліпеня, я, айцец Ігнацый Пажароўскі ОР. Прынеслі дзіця Якуба, сына Марціна Фардона і Мар’яны Цыркоўні з места. Хрышчоныя Станіслаў Грынцэвіч і Кунагунад Глябовіч. Прысутныя: Матэвуш Глябовіч з Антанінай Паўлоўскай». Акт святога хросту. — ф. 259, оп.1, акт 12, л.150.</ref>, меў братоў Юльяна, Караля і Мар’яггу{{sfn|Макарчык|2007|с=7}}. [[Каталіцтва|Каталік]].
Скончыў Гродзенскую павятовую школу і вучыўся дзевяць гадоў у гродзенскага архітэктара. З [[1829]] года працаваў капіравальшчыкам у Беластоцкай абласной управе. З [[1831]] года быў памочнікам гродзенскага губернскага архітэктара. У [[1832]] годзе пабудаваў плаваючы мост і паром на Нёмане ў Гродне. З [[1833]] года быў памочнікам архітэктара [[Беластоцкая вобласць (Расійская імперыя)|Беластоцкай вобласцвобласці]]і. Між іншым, падрыхтаваў план разбураных кляштараў [[Беласточчына|Беласточчын]]ыБеласточчыны. З [[1836]] года — зноў памочнік [[гродзенскіГалоўныя губернскіархітэктары архітэктарГродна|гродзенскага губернскага архітэктарархітэктара]]а<ref>НГАБ. Ф.1, оп.21, д.818, л.10; ф.8, оп.1, д.550, л.6-{{sfn|Макарчык|2007|с=7; д.582, л.16 об.-17; д.679, л.27 об.-ЗО.</ref>}}.
[[27 лістапада]] [[1858]] года Якуб разам з дачкой Аляксандрай прынялі [[Расійская імперыя|расійскае грамад]]зянства грамадзянства.
У [[1862]] годзе Якуб быў ужо асэсарам-саветнікам па будаўніцтве пры Гродзенскім магістраце<ref>НГАБ. Ф.259,У оп.1,1864 д.32, л.98 об.-99</ref>. Пазнейгодзе стаў архітэктарамначальнікам касцёлаўМастацкага устала [[Сухаволя|Сухаволі]]Гродзенскага (Беластоцкай)<ref>А.губернскага Войтчакпраўлення. АйцецПазней Мельхіёрпраектаваў Фардон,жылыя францішканін (успаміны).дамы</ref>, уname [[Касцёл= Святых апосталаў Пятра і Паўла (Гожа)|Гожы]]<ref>I. Лукашэвіч. Маці Божай Суцехі ў Гожы. Вільня, 1931 г., с. 7.<"kulahin"/ref>, праектаваў жылыя дамы.
У 1876 годзе разам з [[Іван Ігнатавіч Калянкевіч|Іванам Калянкевічам]] балаціраваўся на пасаду гродзенскага гарадскога архітэктара, аднак прайграў Калянкевічу<ref name = "kulahin">''[[Анатоль Мікалаевіч Кулагін|Кулагин А. Н.]]'' Гродненские зодчие XIX — начала XX веков (новые архивные изыскания). // Пытанні мастацтвазнаўства, этналогіі і фалькларыстыкі. Выпуск 24. — Мінск, «Права і эканоміка». — 2018. — С. 78—79</ref>.
Памёр у Гродне [[26 кастрычніка]] [[1888]] года. Пахаваны на [[Фарныя могілкі|Фарных могілк]]ах<ref>Надмагільная табліца на Фарных могілках у Гродне: «Тут спачывае с.п. Якуб Фардон. Архітэктар, заснуў у Пану 26 кастрычніка 1888 г. Жыў 80 гадоў. Спакой яго душы». I. Гардзееў, I. Розмус. Могілкі Фарныя ў Гродне 1792—1939. Кракаў, 1999, с. 7-17.</ref>.
Памёр у Гродне 26 кастрычніка 1888 года. Пахаваны на [[Фарныя могілкі|Фарных могілках]]{{sfn|Макарчык|2007|с=7}}.
=== Сям’я ===
Першыя два шлюбы скончыліся ўдаўством. Ад другога шлюбу з Міхалінай з Белаблоцкіх меў дачку Аляксандру Сабіну<ref>НГАБ, «Дата нараджэння — 8 сакавіка, хросту — 10 сакавіка 1846 года ў Гродне ў рымска-каталіцкім касцёле. Аляксандра Сабіна, дачка Якуба і Міхаліны (з Белаблоцкіх) Фардонаў, шлюбных сужонкаў. Трымалі падчас хросту Адам Рагоза і Каміля Асановіч». Акт святога хросту. — ф. 253, оп.4, д. З, л.23.</ref>. Ад трэцяга шлюбу з польскайса шляхцянкай Феліцыяй Луковіч меў сына {{нп3|Язэп Мельхіёр Фардон|Мельхіёра Фардона|pl|Józef Fordon}}, які стаў каталіцкім святаром{{sfn|Макарчык|2007|с=7}}.
== Творы ==
|
