Небытаў: Розніца паміж версіямі

Пасля 2-га падзелу Рэчы Паспалітай (1793 год) Небытаў – у складзе Рэчыцкага павету Чарнігаўскага намесніцтва, потым Маларасійскай губерні, ад 1797 г. – Мінскай губерні Расійскай імперыі. На 1795 год вёска разам з цэлым Загальскім староствам належала “малолетнему Станиславу Бужинскому по жизни его”, але была ў арэндзе ў суддзі Віцэнція Жука<ref>Петреченко І. Є. “Камеральное описание… Речицкой округи” 1796 р.: інформаційний потенціал пам’ятки // Днепровский паром. Природное единство и историко-культурноевзаимодействие белорусско-украинского пограничья / Материалы международной конференции (26-27 апреля 2018 г., г. Гомель). – Минск: Четыре четверти, 2018. С. 72</ref>. Тады ў ёй налічвалася 13 двароў. У 1834 г. 18 двароў, 90 жыхароў. На 1850 год у Небытаве 21 двор, 124 жыхары, уласнасць казны. Пад 1879 г. вёска названа сярод паселішчаў Хойніцкага царкоўнага прыходу<ref>Описание церквей и приходов Минской епархии. VIII. Речицкий уезд. — Минск, 1879. С. 140</ref>. Паводле перапісу 1897 г. 57 двароў, 284 жыхары, капліца, хлебазапасная крама, у Хойніцкай воласці. У 1909 г. у вёсцы 61 двор, 402 жыхары, побач у аднайменным урочышчы 1 двор з 5 жыхарамі<ref>Список населённых мест Минской губернии. / Сост. В. С. Ярмолович. — Минск, 1909. С. 131</ref>, смалакурня.

 

Паводле перапісу 1959 г. у Небытаве 763 жыхары, у складзе саўгасу "Хойніцкі" з цэнтрам у Казялужжы, працавалі аддзяленне сувязі, клуб, бібліятэка, фельчарска-акушэрскі пункт