Міхаіл Іванавіч Рукевіч: Розніца паміж версіямі

'''Міхал (Міхаіл Іванавіч) Рукевіч''' ({{ДН|12.|11.|1794}}, в. [[Гожна]] (?), [[Беласточчына]] — {{ДС|11.|9.|1841|30|8}}, в. [[Коркіна]], [[Забайкалле]], Расія[[Расійская імперыя]]) — удзельнік дваранскага рэвалюцыйнага руху пачатку [[XIX стагоддзе|XIX стагоддзя]], ініцыятар стварэння «[[Вайсковыя сябры|Таварыства вайсковых сяброў]]».

Паходзіў з [[беларусы|беларускай]] шляхты. Скончыў [[Віленскі ўніверсітэт]] (1820). У 1812—14 гадах ваяваў на баку [[Напалеон]]а ў Літоўскіх войсках (1812). У 1814 годзе трапіў у палон на тэрыторыі Францыі, з 1815 года — на радзіме. 3 1819 года — член, з сакавіка 1820 в.а.года — выканаўца абавязкаў прэзідэнта тайнага Саюза сяброў.

3 1819 года — член-карэспандэнт, з 1820 года — правадзейны член [[таварыстваТаварыства філаматаў]]. Адзін з ініцыятараў стварэння [[таварыстваТаварыства прамяністых]] (1820), для якога напісаў «Малітву прамяністых», івыконваў абавязкі «маршалка надворнага».

Удзельнічаў у стварэнні [[таварыстваТаварыства філарэтаў]]. Пасля заканчэння ўніверсітэта займаўся сельскай гаспадаркай у вёсцы [[Мількаўшчына]] [[Ваўкавыскі павет (Расійская імперыя)|Ваўкавыскага павета]], а з 1823 года — у арандаваным фальварку [[Завыкі]] [[Беластоцкі павет (Расійская імперыя)|Беластоцкага павета]].

У 1820 годзе разам з З. Навіцкім стварыў у Беластоцкай гімназіі [[таварыства «Згодных братоў»]] (з 1823 года — «Заране»). У 1823—24 гадах быў арыштаваны па справе філаматаў і філарэтаў, вызвалены за недастатковасцю доказаў. У 1825 ініцьютаргодзе стварэнняініцыяваў стварэнне арганізацыі «[[ВаенныяВайсковыя сябры]]», ібыў галоўныгалоўным натхняльнікнатхняльнікам выступлення [[Літоўскі піянерны батальён|Літоўскага піянернага батальёна]] (1825).

У 1826 годзе арыштаваны і прыгавораны да смярртнага пакарання, але па царскай канфірмацыі 1827 года пазбаўлены шляхецтва і высланы на 10 гадоў катаржных работ з наступным пасяленнем у [[Сібір]]ы. Катаргу адбываў разам з дзекабрыстамі ў [[Чыта|Чыце]] (з 1828) і Пятроўскім заводзе ў Забайкаллі (з 1830). У 1833 годзе пераведзены на пасяленне ў в.вёску Коркіна [[Іркуцкая губерня|Іркуцкай губерні]], дзе і памёр.