Слуцкая гімназія: Розніца паміж версіямі

Настаўнікі Андрэй Дабранскі, Андрэй Музоній, [[РэйнгальдРэйнальд Адам]] (1602—1656 (?)) і іншыя заснавальнікі Слуцкай школы — аўтары статута і дапаможнікаў — былі педагогамі еўрапейскага ўзроўню. Дарэчы, па дапаможніку па рыторыцы, створаным Рэйнгальдам Адам, пазней вучыўся [[Міхаіл Васільевіч Ламаносаў|Міхаіл Ламаносаў]]. Гімназістамі, у адпаведнасці са статутам, маглі стаць практычна ўсе здольныя падлеткі, незалежна ад веравызнання і сацыяльнага паходжання. У навучанні выкарыстоўваліся лепшыя вядомыя методыкі таго часу, былі і такія, якія б сёння ні ў якім разе не ўжываліся ў [[Педагогіка|педагогіцы]]. Напрыклад, каб зацікавіць вучняў лепш і глыбей ведаць лацінскую мову, якая тады з'яўляўсяз’яўляўся мовай навукі, на працягу двухсот пяцідзесяці гадоў у Слуцкай школе за дадатковае вывучэнне лацінскіх тэкстаў вучні атрымлівалі піва. Гімназіст за дзень мог зарабіць дзве шклянкі.

Даследчык Якаў Парэцкі ў Ленінградзе адшукаў «Статут Слуцкай школы», які быў выдадзены ў [[Гарадскі пасёлак Любча|Любчы]] ў 1628 годзе. На аснове гэтай крыніцы навуковец даказвае, што ў пачатку XVII стагоддзя цэнтр гуманістычнай педагагічнай думкі, па сутнасці, перамясціўся з Заходняй Еўропы ў Слуцк. Вызначана, такое сцвярджэнне — не перабольшанне. Нездарма ж з'явіласяз’явілася назва «Слуцкія Афіны». У сценах школы кожнаму не толькі давалі вялікі аб'ёмаб’ём ведаў, але і вучылі па-сапраўднаму думаць. Пры гэтым умела выкарыстоўваўся дыялог настаўніка з вучнем. А менавіта яго як плённую форму навучання ўвёў [[Платон]] у сваёй знакамітай {{нп3|Платонаўская Акадэмія|Афінскай акадэміі|ru|Платоновская Академия}}<ref>[http://goroda.by/informaciya-o-gorodah-belarusi.php?id_news=37 Слуцк. Культура и образование. Информация о городе Слуцк] {{ref-ru}}</ref>.