* (ад лацінскага utilis - карысны) кірунак [[Этыка|этыкі]], які разглядае маральную каштоўнасць паводзін ці ўчынка ягонай карыснасьцюкарыснасцю. КарыснасьцьКарыснасць вызначаецца агульным задавальненьнемзадавальненнем або шчасьцемшчасцем, атрыманым усімі бакамі, якія закранула дзеяньнедзеянне ўчынка. Уталітарызм адносіцца да кансеквенцыйнай групы этычных тэорый, бо судзіць учынак не сам па сабе, а па ягоных выніках. У падмурку ўтылітарызму ляжыць геданізм або эўдэманізм - каштоўнасныя (аксіялагічныя) вучэньні, адпаведна якім вышэйшай каштоўнасьцюкаштоўнасцю ёсьць задавальненьнезадавальненне або шчасьце. Дакладныя фармулёўкі задавальненьнязадавальнення і шчасьцяшчасця дасюль застаюцца праблемай, не высьветленавысветлена - ці ёсьцьёсць яны тоеснымі вызначэньнямі. Сучасныя ўтылітарысты звычайна іх атаясамліваюць.
