Помнікі прыроды: Розніца паміж версіямі

У [[1972]] годзе падпісана [[Міжнародная канвенцыя па ахове помнікаў сусветнай культурнай і прыроднай спадчыны]]. Каштоўныя [[прыродныя аб'екты]] і комплексы аб'яўляюцца помнікамі прыроды з прычыны іх нязначнай плошчы ці адасобленасці, што не дае магчымасці стварыць запаведнік або заказнік, ці бясшкодна перавесці помнік прыроды ў штучныя ўмовы. У шырокім сэнсе да помнікаў прыроды часам адносяць таксама [[запаведнікізапаведнік]]і, [[заказнікізаказнік]]і, [[нацыянальныянацыянальны паркіпарк]]і, якія ўяўляюць сабой эталонныя ці унікальныя прыродныя ўтварэнні.

На [[Беларусь|Беларусі]] першыя спісы помнікаў прыроды зацверджаны ў [[1923]] і [[1926]] гадах. У [[1963]] годзе прынята пастанова аб ахове помнікаў прыроды. Вылучаюць [[помнікі прыроды Беларусі рэспубліканскага значэння|помнікі прыроды рэспубліканскага]] і [[помнікі прыроды Беларусі мясцовага значэння|мясцовага значэння]]. Падзяляюцца на [[батанічныя помнікі прыроды Беларусі|батанічныя помнікі прыроды]], [[Геалогія|геалагічныя]] помнікі прыроды і [[Гідралогія|гідралагічныя]] помнікі прыроды. Для кожнага помніка прыроды складаецца спецыяльны пашпарт, вызначаецца рэжым яго ўтрымання і меры аховы.

У [[1992]] годзе [[Белавежская пушча (нацыянальны парк)|нацыянальны парк "Белавежская пушча"]] ўключаныбыў уключаны [[ЮНЕСКА]] ў [[Спіс аб'ектаўаб’ектаў Сусветнай спадчыны ЮНЕСКА ў Беларусі|спіс аб'ектаў сусветнай культурнай і прыроднайСусветнай спадчыны]]. Станам на [[2000]] год ў краіне існавалі 303 помнікі прыроды рэспубліканскага значэння, у тым ліку 116 батанічных, 182 геалагічных і 5 гідралагічных.