Медаль Партызана: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
(удзельнік выдалены)
др (выдаленае кароткае апісанне змен)
(удзельнік выдалены)
др (выдаленае кароткае апісанне змен)
Радок 7:
Медаль зацверджаны 1 верасня 1949 года дэкрэтам [[Старшыня Рады БНР|прэзідэнта Рады БНР]] [[Мікола Абрамчык|Міколы Абрамчыка]]. Спачатку ім узнагароджваліся «''[[беларусы]], якія змагаліся ў радох [[Беларускі пасляваенны антысавецкі супраціў (1944—1957)|Беларускай Нацыянальнай Партызанкі]] за Незалежнасьць Беларусі супроць акупантаў: на прапанову партызанцкага штабу''». Статут быў зацверджаны і пачаў дзейнічаць з 6 жніўня 1951 года. У 1952 годзе права ўзнагароджаньня Медалем Партызана атрымаў «''начальнік штабу беларускіх партызанаў''».
 
Аднак пакуль не вядома, ці былі вырабленыя гэтыя ўзнагароды, ці яны засталіся толькі праектамі. У мюнхенскай[[Беларуская дыяспара|беларускай]] газеце «[[Бацькаўшчына (газета, 1947)|Бацькаўшчына]]», якая выдавалася ў [[Мюнхен|Мюнхене]], былі пададзеныя толькі малюнкі ордэнаў,малюнак медаля, а таксама статуты іншых узнагарод, якія былі зацверджаныя ў 1949 годзе.
 
== Апісанне ==
Мае двзедзве ступені, выконваецца адпаведна ў золаце і срэбры. Стужка — чырвона-зямельна-зялёная. На стужцы I ступені дзве скрыжаваныя стрэльбы. На пярэднім баку медаля стрэльбы, а пад імі надпіс «''Б.Н.Р.''». На адваротным жа баку парадкавы нумар. Таксама на адваротным баку першай ступені быў выбіты дэвізспокліч: «''За Бацькаўшчыну''».
 
Медаль першай ступені маглі атрымаць камандоўцы і начальнікі штабаў партызанскіх аддзелаў, а за «''выдатныя баявыя заслугі''» кожны партызан.