Віктар Сянкевіч: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Адхілена апошняя 1 змена (37.215.1.43) і адноўлена версія 3617949 Artsiom91Bot
др →‎Біяграфія: вікіфікацыя, перанесена: nn.by → nashaniva.by з дапамогай AWB
Радок 36:
У [[1958]] г. Віктар Сянкевіч скончыў філасофскі факультэт [[Мадрыдскі ўніверсітэт|Мадрыдскага ўніверсітэта]]. Абараніў доктарскую дысертацыю пра пачаткі [[ВКЛ|Вялікага Княства Літоўскага]]. У 1958—1961 гг. працаваў у беларускай секцыі Іспанскага нацыянальнага радыё, дзе выступаў як аўтар каментарыяў і гутарак на актуальныя беларускія нацыянальныя тэмы. З [[1965]] г. пачаў пісаць і актыўна супрацоўнічаў з [[Радыё «Свабода»]], апошнім часам вёў там «Беларускі гістарычны каляндар». Шматлікія матэрыялы на гістарычныя тэмы друкаваў у эмігранцкіх выданнях, у тым ліку ў у часопісе «На шляху» (быў яго заснавальнікам), газетах «[[Бацькаўшчына (1947)|Бацькаўшчына]]», «[[Беларус (1950)|Беларус]]» і інш. Разам з [[Кастусь Акула|Кастусём Акулам]] быў аўтарам большасці артыкулаў у ваенна-гістарычным часопісе «[[Зважай!]]», які выдаваўся ў канадскім горадзе [[Таронта]]. У часопісе «[[Зважай!]]» былі надрукаваны такія яго вядомыя артыкулы, як «Беларускія вайсковыя фармацыі ў летувіскай арміі», «Сымон Рак-Міхайлоўскі: (3 нагоды сотых угодкаў ад нараджэння)», «Да 175-годдзя аднаўлення Вялікага княства Літоўскага», «Вайна 1812 году і беларускія жыды», «Ю. І. Крашэўскі», «Матэрыялы з гісторыі ўзброеных сілаў БНР», «У 70-я ўгодкі савецка-летувіскага мірнага дагавору», «У 150-я ўгодкі скасавання статуту Вялікага княства Літоўскага», «Ігнат Грынявіцкі: (да 135-годдзя ад нараджэння і 110-годдзя – ад смерці)».
 
Пазней Віктар Сянкевіч выйшаў на пенсію і жыў у горадзе [[Сан-Францыска]] ([[ЗША]]). Памёр [[26 верасня]] [[2017]] г. у Сан-Францыска.<ref>https://www.racyja.com/hramadstva/na-glybochchyne-pakhavali-emigratsyjnag/ На Глыбоччыне пахавалі эміграцыйнага дзеяча Віктара Сянкевіча</ref>. Сям'я, паводле запавету, захоўвала прах Віктара і яго жонкі, якая памерла ў [[2005]] г., каб пахаваць іх разам у Беларусі. [[16 лютага]] [[2018]] г. Віктар Сянкевіч разам з жонкай быў пахаваны ў яго родных [[Гірстуны|Гірстунах]] на магіле яго маці.<ref>https://nnnashaniva.by/?c=ar&i=204801 У пятніцу ў Глыбокім пахаваюць прах эміграцыйнага дзеяча Віктара Сянкевіча</ref> Віктар Сянкевіч пакінуў па сабе немалую творчую спадчыну — сотні скрыптоў на самыя розныя тэмы беларускай гісторыі.
 
== Памяць ==