|
|нерэалізаваныя праекты =
|навуковыя працы =
|узнагароды = {{Ордэн Знак Пашаны}}
|вікісховішча = Iosif Lanhbard
}}
'''Іосіф Рыгоравіч Лангбард''' ({{ДН|18|1|1882|6}}, [[Бельск-Падляшскі Падляскі|Бельск]], [[Гродзенская губерніягуберня|Гродзенскай губерні]], цяпер [[Бельск- Падляскі]], [[Польшча]], — {{ДС|3|1|1951}}, {{МС|Ленінград|у Санкт-Пецярбургу|}}) — беларускі савецкі архітэктар, [[педагог]]. [[Заслужаны дзеяч мастацтваў і архітэктуры БССР]] (1934). [[Доктар архітэктуры]] ([[1939]]), [[прафесар]] (1939).
Адзін з выдатных дойлідаўархітэктараў [[Еўропа|Еўропы]] ХХ ст.стагоддзя, чыя мастацкая спадчына аказвае значны ўплыў на развіццё сучаснай [[Архітэктура|архітэктуры]]. Яго архітэктурныя шэдэўры ў вялізнай ступені паўплывалі на фарміраванне аблічча [[Мінск]]а і з’яўляюцца жамчужынамі [[Беларусь|беларускага]] дойлідства.
== Біяграфія ==
Скончыў [[Адэскае мастацкае вучылішча]] ў 1906 годзе. У [[1907]]—[[1914]]1907—1914 гадах вучыўся на архітэктурным факультэце [[Вышэйшае мастацкае вучылішча пры Імператарскай Акадэміі мастацтваў|Вышэйшага мастацкага вучылішча пры Імператарскай Акадэміі мастацтваў]]. Сярод настаўнікаў Лангбарда быў знакаміты рускі архітэктар [[Аляксандр Ніканоравіч Памяранцаў|Аляксандр Памяранцаў]], які спраектаваў будынак [[ГУМ]]а ў [[Масква|Маскве]]. Менавіта пад яго кіраўніцтвам Лангбард у [[1914]] годзе абараніў дыпломны праект «Будынак [[Дзяржаўны савет Расійскай імперыі|Дзяржаўнага савета Расійскай імперыі]]».
У час [[Першая сусветная вайна|Першай сусветнай вайны]] Лангбард працаваў на фронце ў якасці начальніка інжынернага атрада. Пад яго кіраўніцтвам тым часам былі пабудаваны земская ўправа ў [[Кастрама|Кастраме]], сельскагаспадарчы музей і тэатр мініяцюр у [[Санкт-Пецярбург|Петраградзе]]. Па заканчэнні войны быў выканаўцам прац будаўнічай канторы пры аддзеле аховы здароўя ў Петраградзе.
У [[1923]] годзе архітэктурны праект Лангбарда, у колькасці сарака сямі прац іншых аўтараў, удзельнічаў у конкурсе праектаў [[Палац працы ў Маскве|Палаца працы ў Маскве]] — галоўнага грамадскага будынка СССР. У [[1929]] годзе выйграў усесаюзны конкурс на лепшы праект [[Дом урада Рэспублікі Беларусь|Дома ўрада Беларускай ССР]].
У [[1935]]—[[1950]]1935—1950 гадах ыкладаўвыкладаў у [[Ленінградская Акадэмія мастацтваў|Акадэміі мастацтваў]] у [[Ленінград]]зе, з 1939 года прафесар.
Член [[Саюз архітэктараў СССР|Саюза архітэктараў СССР]] з [[1951]] года.
== Пабудовы ==
[[Файл:Belarus-Minsk-Academy of Sciences-2.jpg|міні|[[АН БССР|Галоўны корпус АН БССР]]]]
[[Файл:Мінск. Па Чырвонаармейскай (06).jpg|міні|злева|[[Дом афіцэраў (Мінск)|Акруговы Дом афіцэраў]]]]
Асноўныя працы: [[Дом урада БССР]] і [[Помнік У. І. Леніну (Мінск)|помнік У. І. Леніну]] ([[1929]]—[[1934]]1929—1934), [[Дом афіцэраў (Мінск)|Акруговы Дом афіцэраў]] ([[1934]]—[[1939]]1934—1939), [[Дзяржаўны тэатр оперы і балета БССР]] ([[1934]]—[[1937]]1934—1937), [[АН БССР|галоўны корпус АН БССР]] (1939) у [[Мінск]]у, [[Дом Саветаў (Магілёў)|Дом Саветаў]] у Магілёве ([[1937]]—[[1939]]1937—1939), [[Міністэрства замежных спраў Украіны|будынак ЦК КП Украіны]] ў Кіеве ([[1939]]), помнікі У. І. Леніну ў [[Помнік У. І. Леніну (Кіеў)|Кіеве]], [[Помнік У. І. Леніну (Сімферопаль)|Сімферопалі]] ([[1935]]—[[1936]]1935—1936), М. Ф. Харытонаву ў [[Васкрасенск]]у (1947) — усё са скульптарам [[М. Г. Манізер|М. Г. Манізерам]].
Адзін з аўтараў схемы генплана паваеннага Гомеля і [[эскіз планіроўкі Мінска|эскіза планіроўкі Мінска]] (1944).
== Узнагароды ==
Узнагароджаны [[Ордэн «Знак Пашаны»|ордэнам «Знак Пашаны»]].
{{зноскі}}
{{Бібліяінфармацыя}}
{{DEFAULTSORT:Лангбард Іосіф Рыгоравіч}}
[[Катэгорыя:Педагогі Беларусі]]
[[Катэгорыя:Архітэктары Беларусі]]
| 