Мадонна Бенуа: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
вікіфікацыя
др арфаграфія, перанесена: расейск → Расійск з дапамогай AWB
Радок 38:
|+
|width="33%"|[[Файл:Leonardo da Vinci Madonna of the Carnation.jpg|center|190px]]
|width="33%"|[[выява:Andrea del Verrocchio - Mary with the Child - Google Art Project.jpg|180px|center|]]
|width="33%"|[[выява:Raphael Madonna of the Pinks.jpg|200px|center|]]
|
|-
Радок 53:
[[Файл:Vasily Tropinin 37.jpg|thumb|Аляксандр Аляксандравіч Сапожнікаў, бацька Марыі Бенуа (на партрэце працы Васіля Трапініна)]]
 
Сваю мянушку карціна, сляды якой губляліся да XIX стагоддзя, атрымала па апошніх уладальніках — расейскайрускай мастацкай дынастыі {{нп3|Бенуа, сям'я|Бенуа|ru|Бенуа (семья)}}. У [[1914]] годзе яна была набыта [[Эрмітаж|Імператарскім Эрмітажам]] у жонкі прыдворнага архітэктара {{нп3|Лявонцій Мікалаевіч Бенуа|Мікалаевіча Бенуа|ru|Бенуа, Леонтий Николаевич}} — Марыі Аляксандраўны (1858—1938), у дзявоцтве Сапожнікавай. Да яе карціна перайшла ў спадчыну ад яе бацькі, купца-мільянера і мецэната А. А. Сапожнікава (сына ўладальніка карціннай галерэі [[Аляксандр Пятровіч Сапожнікаў|А. П. Сапожнікава]]). У сям'і хадзіла паданне, быццам карціна была набытая ў бадзяжных італьянскіх музыкаў у Астрахані, дзе [[Сапожнікавы, купцы|Сапожнікавы]] мелі буйны рыбны промысел. Іншых звестак пра лёс карціны ў пачатку XX стагоддзя не мелася.
 
У [[1908]] годзе {{нп3|Эрнст Карлавіч Ліпгарт|Э. К. Ліпгарт|ru|Липгарт, Эрнст Карлович}} пісаў<ref name="Hermitage">Усе цытаты прыведзены паводле выдання {{кніга|аўтар = О.&nbsp;Г.&nbsp;Махо|загаловак = Леонардо да Винчи. «Мадонна с цветком»|год= 2007| месца= СПб.| выдавецтва= Государственный Эрмитаж| старонак=20|старонкі=|isbn=5-93572-246-1}}</ref>: {{цытата|[Карціна] ўваходзіла ў склад старадаўняга збору князёў Куракіных, а цяпер належыць М. А. Бенуа, жонцы вядомага архітэктара.}}
Праз некалькі гадоў ён паправіў сябе:<ref name="Hermitage"/> {{цытата|Цесць г-на Бенуа купіў яе [карціну] у італьянскіх балаганшчыкаў пры пераездзе праз Астрахань.}} Гэтая версія шырока тыражаваліся і іншымі аўтарамі. Часта без усялякіх спасылак на крыніцы дадавалі, што праца калісьці знаходзілася ў зборы графаў {{нп3|Род Канаўніцыных|Канаўніцыных|ru|Коновницыны}}.