9-ы механізаваны корпус (1-га фарміравання): Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
шаблон
вычытка
Радок 1:
{{Вайсковае фарміраванне
{{пішу||}}
|назва = 9-ы механізаваны корпус РСЧА<br/>9 мк
{{Вайсковае фарміраванне|назва=9-ы механізаваны корпус РСЧА<br/>9 мк|вядомыя_камандзіры=[[генерал-маёр]] [[Канстанцін Ксавер’евіч Ракасоўскі|Ракасоўскі К. К.]]}}'''9-ы механізаваны корпус РСЧА (9 мк)''' — [[Войскі (фарміраванне)|агульнавайсковае]] [[Аператыўнае мастацтва|аператыўна]]-[[Тактыка|тактычнае]] [[Злучэнне (ваенная справа)|злучэнне]] (механізаваны корпус) [[Рабоча-сялянская Чырвоная армія|РСЧА]] [[Узброеныя Сілы СССР|УС СССР]], сфармаванае да [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]].
|арыгінал =
|выява = [[Выява:Red Army Badge.svg|200px]]
|подпіс = [[Эмблема]] [[Узброеныя Сілы СССР|УС]]
|гады = [[7 ліпеня]] [[1940]] — [[20 верасня]] [[1941]]
|краіна = {{Сцягафікацыя|СССР}}
|краіны =
|падпарадкаванне = [[Кіеўская асобая ваенная акруга|КАВА]]
|у складзе = [[5-я армія (1-га фарміравання)|5-я армія]]
|тып =
|уключае_ў_сябе =
|роля =
|памер =
|камандная_структура =
|размяшчэнне =
|мянушка =
|мянушкі =
|заступнік =
|заступнікі =
|дэвіз =
|дэвізы =
|колеры =
|марш =
|маршы =
|талісман =
|талісманы =
|рыштунак =
|войны = [[Вялікая Айчынная вайна]]
|бітвы =
|знакі_адрознення =
|цяперашні_камандзір =
|вядомыя_камандзіры = [[генерал-маёр]] [[Канстанцін Ксавер’евіч Ракасоўскі|Ракасоўскі К. К.]]
}}
{{Вайсковае фарміраванне|назва=9-ы механізаваны корпус РСЧА<br/>9 мк|вядомыя_камандзіры=[[генерал-маёр]] [[Канстанцін Ксавер’евіч Ракасоўскі|Ракасоўскі К. К.]]}}'''9-ы механізаванымеханізава́ны корпус РСЧА (9 мк)''' — [[Войскі (фарміраванне)|агульнавайсковае]] [[Аператыўнае мастацтва|аператыўна]]-[[Тактыка|тактычнае]] [[Злучэнне (ваенная справа)|злучэнне]] (механізаваны корпус) [[Рабоча-сялянская Чырвоная армія|РСЧА]] [[Узброеныя Сілы СССР|УС СССР]], сфармаванае да [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]].
 
== Гісторыя. Фармаванне і дыслакацыя ==
Радок 19 ⟶ 52:
 
* упраўленне
* 20-я танкавая дывізія, камандзір — [[палкоўнік]] [[Міхаіл Яфімавіч Катукоў|Катукоў М. Я.]], начальнік штаба — [[падпалкоўнік]] Чухін Мікалай Дзмітрыевіч.
* 35-я танкавая дывізія, камандзір — палкоўнік [[Мікалай Аляксандравіч Новікаў (1900)|Новікаў, МікалайМ. АляксандравічА.]], начальнік штаба — [[маёр]], падпалкоўнік Рабіновіч, ЛеанідЛ. ЮдэлевічЮ.
* 131-я матарызаваная дывізія, камандзір — палкоўнік [[Мікалай Васільевіч Калінін (1897)|Калінін НМ.]] [[Мікалай Васільевіч Калінін (1897)|В.]], начальнік штаба — падпалкоўнік Чарноў.
* 4-ы матацыклетны полк, камандзір — палкоўнік Сабакин,Сабакін МаксімМ. ФёдаравічФ. Складаўся з трох матацыклетных батальёнаў. (На самайсамой справе [http://www.soldat.ru/doc/dis/zap/t10a.html 4-ы МЦП] пад камандаваннем палкоўніка СабакинаСабакіна М. Ф. уваходзіў у склад [[6-ы механізаваны корпус (1-га фарміравання)|6-га мехкорпуса]])
* 185-ы асобны батальён сувязі;
* 41-ы асобны мотаинжынернымотаінжынерны батальён;
* 106-я корпусная авіяцыйная эскадрылля;
* палявы хлебазавод.
Радок 31 ⟶ 64:
22 чэрвеня 1941 года корпус выступіў з раёна [[Наваград-Валынскі]], [[Шэпэціўка|Шапятоўка]] і з раніцы 23 чэрвеня знаходзіўся на днёўцы ў лясах на захад ад Карца і на ўсход ад [[Славута|Славуты]], рыхтуючыся ўвечары 23 чэрвеня працягваць марш у раён [[Луцк|Луцка]].
 
На працягу 24 — 25 чэрвеня 131-я матарызаваная дывізія была перакінутая ў раён [[Луцк|Луцка]]а, закрыўшы дзірку на гэтым напрамку. 26 чэрвеня дывізіі перадаваліся матацыклетны полк [[22-гі механізаваны корпус|22-га механізаванага корпуса]] і два артылерыйскія дывізіёна [[19-я танкавая дывізія (СССР)|19-й танкавай дывізіі]] таго ж корпуса. Дывізія павінна была абараняць правы бераг ракі [[Стыр]] на ўчастку [[Дубышчэ (Ражышчэнскі раён)|Дубішча]] — Луцк — [[Варотніў|Варотнеў]] — [[Астражэць (Млыніўскі раён)|Астрожац]], трывала забяспечваючы свой левы фланг.
 
На працягу 26 чэрвеня 131-я матарызаваная дывізія разам з матацыклетным палком 22-га механізаванага корпуса, трымаючая абарону на шырокім фронце ад [[Ражышчэ|Рожышча]] да Астрожца (15 км на паўднёвы ўсход ад Луцка), з цяжкасцю стрымлівалі [[Атака|атакі]] праціўніка, авалодаўшага ўвечары 25 чэрвеня Луцкам і спрабаваўшагася развіць ўдар уздоўж шашы на [[Роўна]], а таксама захапіць мост і плацдарм у раёне Рожышча. У дапамогу абараняючымся былі кінутыя ў бой рэшткі 135-й стралковай дывізіі і мотастралковы полк 19-й танкавай дывізіі на ўчастку [[Дубішча]] — [[Валэр’яніўка (Ражышчанскі раён)|Валяр’янаўка]] (усе пункты на правым беразе ракі Стыр на ўсход ад Рожышча).
Радок 37 ⟶ 70:
9-ы механізаваны корпус нацэліўся на Дубненскі напрамак, маючы задачу ва ўзаемадзеянні з [[36-ы стралковы корпус|36-м стралковым]] і [[19-ы механізаваны корпус|19-м механізаваным]] карпусамі знішчыць праціўніка ў раёне [[Млынавэ|Млынув]], [[Дубна (Украіна)|Дубна]] і авалодаць гэтымі пунктамі. 27 чэрвеня з раёна [[Ставок (Ківэрцаўскі раён)|Ставок]], Рамашэўская 9-ы мехкорпус перайшоў у наступ.
 
Хоць удар 9-га мехкорпуса і не дасягнуў пастаўленай мэты — захопу Млынува, тым не менш яго актыўныя дзеянні на левым флангу ўдарнай групоўкі праціўніка прымусілі нямецкае камандаванне павярнуць [[299-я пяхотная дывізія (Германія)|299-ю пяхотную дывізію]] і частку сіл [[13-я танкавая дывізія (Германія)|13-й танкавай дывізіі]] на поўнач, што некалькі палепшыла становішча 19-га механізаванага корпуса, які адыходзіў з цяжкімі баямі ў напрамку Роўна.
 
27 чэрвеня [[камандуючы]] Паўднёва-Заходнім фронтам загадаў [[5-я агульнавайскавая армія|5-й арміі]] сіламі механізаваных карпусоў працягнуць [[контрнаступленне]] ў ранейшых напрамках, то бок на Млынув і Дубна, з паўночнага ўсходу і усходу. Але яны не маглі працягваць [[Наступ|наступленненаступ]]. 9-ы механізаваны корпус меў патрэбу ў перадышцы для правядзення ў парадак матэрыяльнай часткі.
 
З вечара 27 чэрвеня ён, замацаваўшыся на мяжы станцыі [[Алыка]] — [[Клэвань|Клевань]], адбіваў атакі надышоўшых 28 чэрвеня з раёна Луцка [[14-я танкавая дывізія (Германія)|14-й танкавай]] і 25-й матарызаванай дывізій, якія імкнуліся прарвацца да шашы Луцк-Роўна.Вось што піша ў сваіх успамінах К. К. Ракасоўскі:{{Пачатак цытаты}}''«У тых лясістых, багністых месцах немцы прасоўваліся толькі па вялікіх дарогах. Прыкрыўшы дывізіяй Новікава (35-я танкавая дывізія) абраны намі рубеж на шашы Луцк — Роўна, мы перакінулі сюды з левага фланга 20-ю танкавую з яе артпалком, узброеным новымі 85-мм гарматамі. Начальнік штаба арганізаваў, а Чарняеў (намеснік камандзіра 20-й танкавай дывізіі па страявой частцы — заўв. аўт.) хутка і энергічна ажыццявіў [[манеўр]]. <br> Гарматы паставілі ў кюветах, на ўзвышшах у шашы, а частку — непасрэдна на палатне для [[прамая наводка|прамой наводкі]]. Надышоў момант сустрэчы. Немцы накатваліся вялікай ромбападобнай групай. Наперадзе матацыклісты, за імі бронемашыны і танкі.
Мы бачылі з НП, як ішла на 20-ю танкавую вялікая сіла ворага. І ўбачылі, што з ёй стала. Артылерысты падпусцілі немцаў блізка і адкрылі агонь. На шашы засталася жахлівая каша — матацыклы, абломкі бронемашын, целы забітых. Інерцыя руху надыходзячых войскаў давала нашым гарматам усё новыя мэты.<br>
Вораг панёс тут вялікія страты і быў адкінуты. Генерал Новікаў, выкарыстоўваючы прыгожую ўдачу Чарняева, рушыў наперад і здолеў заняць патрэбныя нам вышыні.»''{{Канец цытаты}}
<blockquote class="ts-Начало_цитаты-quote">
 
Вось што піша ў сваіх успамінах К. К. Ракасоўскі:{{Пачатак цытаты}}''«У тых лясістых, багністых месцах немцы прасоўваліся толькі па вялікіх дарогах. Прыкрыўшы дывізіяй Новікава (35-я танкавая дывізія) абраны намі рубеж на шашы Луцк — Роўна, мы перакінулі сюды з левага фланга 20-ю танкавую з яе артпалком, узброеным новымі 85-мм гарматамі. Начальнік штаба арганізаваў, а Чарняеў (намеснік камандзіра 20-й танкавай дывізіі па страявой частцы — заўв. аўт.) хутка і энергічна ажыццявіў [[манеўр]].<br> Гарматы паставілі ў кюветах, на ўзвышшах у шашы, а частку — непасрэдна на палатне для [[прамая наводка|прамой наводкі]]. Надышоў момант сустрэчы. Немцы накатваліся вялікай ромбападобнай групай. Наперадзе матацыклісты, за імі бронемашыны і танкі.
Мы бачылі з НП, як ішла на 20-ю танкавую вялікая сіла ворага. І ўбачылі, што з ёй стала. Артылерысты падпусцілі немцаў блізка і адкрылі агонь. На шашы засталася жахлівая каша — матацыклы, абломкі бронемашын, целы забітых. Інерцыя руху надыходзячых войскаў давала нашым гарматам усё новыя мэты.<br>Вораг панёс тут вялікія страты і быў адкінуты. Генерал Новікаў, выкарыстоўваючы прыгожую ўдачу Чарняева, рушыў наперад і здолеў заняць патрэбныя нам вышыні.»''{{Канец цытаты}}
 
Враг понес тут большой урон и был отброшен. Генерал Новиков, используя красивую удачу Черняева, двинулся вперед и сумел занять нужные нам высотки.»<templatestyles src="Шаблон:Конец цитаты/styles.css" /></blockquote>Да 29 чэрвеня корпус сіламі 35-й і 20-й танкавых дывізій абараняўся на рубяжы [[Алыка]] — Клевань, адбіваючы атакі часцей 25-й матарызаванай дывізіі і часткова 14-й танкавай дывізіі праціўніка з поўдня. У корпусе засталося 32 танкі і 55 гармат розных калібраў. 131-я матарызаваная дывізія сумесна са 193-й стралковай дывізіяй вяла бой на мяжы Сінтароўка — [[Клэпачыў|Клепачаў]] — [[Ківэрці|Ківерцы]] — Копчэ.
''«В тех лесистых, болотистых местах немцы продвигались только по большим дорогам. Прикрыв дивизией Новикова (35-я танковая дивизия) избранный нами рубеж на шоссе Луцк — Ровно, мы перебросили сюда с левого фланга 20-ю танковую с её артполком, вооружённым новыми 85-мм орудиями. Начальник штаба организовал, а Черняев (заместитель командира 20-й танковой дивизии по строевой части — при. авт.) быстро и энергично осуществил [[манёвр]].<br /><br />Орудия поставили в кюветах, на возвышенностях у шоссе, а часть — непосредственно на полотне для [[Прямая наводка|прямой наводки]]. Настал момент встречи. Немцы накатывались большой ромбовидной группой. Впереди мотоциклисты, за ними бронемашины и танки.''
Мы видели с НП, как шла на 20-ю танковую внушительная сила врага. И увидели, что с ней стало. Артиллеристы подпустили немцев близко и открыли огонь. На шоссе осталась чудовищная каша — мотоциклы, обломки бронемашин, тела убитых. Инерция движения наступавших войск давала нашим орудиям все новые цели.
Враг понес тут большой урон и был отброшен. Генерал Новиков, используя красивую удачу Черняева, двинулся вперед и сумел занять нужные нам высотки.»<templatestyles src="Шаблон:Конец цитаты/styles.css" /></blockquote>Да 29 чэрвеня корпус сіламі 35-й і 20-й танкавых дывізій абараняўся на рубяжы [[Алыка]] — Клевань, адбіваючы атакі часцей 25-й матарызаванай дывізіі і часткова 14-й танкавай дывізіі праціўніка з поўдня. У корпусе засталося 32 танкі і 55 гармат розных калібраў. 131-я матарызаваная дывізія сумесна са 193-й стралковай дывізіяй вяла бой на мяжы Сінтароўка — [[Клэпачыў|Клепачаў]] — [[Ківэрці|Ківерцы]] — Копчэ.
 
Корпусу была пастаўлена наступная задача: без 131-й мотадывізіі ва ўзаемадзеянні з [[22-гі механізаваны корпус|22-м механізаваным корпусам]] ударам у напрамку Клевань, [[Зарыцк|Зарэцк]] знішчыць супрацьстаячага праціўніка, выйсці ў раён Зэмбіца, Аладув, м. [[Варкавычы|Варкавічы]] і, забяспечваючы сябе з боку Дубна, не дапусціць адыходу праціўніка на захад. 131-й матарызаванай дывізіі засяродзіцца ў лесе на ўсход ад Ківерцоў у вайсковым рэзерве.
Радок 57 ⟶ 87:
9-му механізаванаму корпусу было загадана ўпарта абараняць раён [[Клэвань|Клевань]], [[Грабіў (Ровенскі раён)|Грабаў]], [[Оржыў|Оржаў]] да зыходу 3 ліпеня. Да 4 ліпеня адысці ў раён Седлышчэ, [[Тучын]], забяспечваючы стык 31-га стралковага і 19-га механізаванага карпусоў. 9-ы корпус у ходзе падрыхтоўкі да наступу ўвечары 30 ліпеня быў атакаваны ў раёне Оржава (5 км на ўсход ад Клевані) часткамі 25-й матарызаванай і 14-й танкавай дывізій праціўніка, якія імкнуліся, як відаць, прарвацца на поўнач у напрамку Дзеражні з мэтай адрэзаць войскі 5-й арміі ад перапраў на раку [[Гарынь]], але гэтая атака праціўніка была адбітая. 9-ы механізаваны корпус з раніцы 1 ліпеня перайшоў у наступ.
 
Контрудар 5-й арміі на Дубненскім напрамку выклікаў у нямецкага камандавання асцярогу за тылавыя камунікацыі [[3-ці матарызаваны корпус (Германія)|3-га матарызаванага корпуса]] і [[29-ы армейскі корпус (Германія)|29-га армейскага корпуса]]. Нямецкае камандаванне спешна кінула супраць надыходзячых злучэнняў іншыя часці, яшчэ не ўцягнутыя ў бой: 670-ы асобны супрацьтанкавы дывізіён, узмоцнены танкавы полк, разведвальны батальён [[16-я танкавая дывізія (Германія)|16-й танкавай дывізіі]], навучальны полк хімічных мінамётаў, а таксама рэзерв 1-й танкавай групы — [[1-я танкавая дывізія СС «Лейбштандарт СС Адольф Гітлер»|матарызаваную дывізію СС «Адольф Гітлер»]]. Супраць 9-га механізаванага корпуса праціўнік накіроўвае 25-ю матарызаваную дывізію і перагрупаваную з раёна Тучына частку сіл 14-й танкавай дывізіі.
 
У выніку гэтых контрзахадаў праціўніка наступ войскаў 5-й арміі, якія наносілі контрудар на Дубненскім напрамку, меў абмежаваныя вынікі.
Радок 69 ⟶ 99:
9-му механізаванаму корпусу да зыходу 7 ліпеня неабходна было засяродзіцца ў раёне Пагарэлаўка, калгас Візенталь, выключаючы Ушомір (15—20 км на паўднёвы захад ад Корасценя), падрыхтаваць контратакі ў напрамках Наваграда-Валынскага і Жытомір. 9-й мехкорпус, выведзены ў рэзерв, павінен быў паводле новага загаду засяродзіцца пасля маршу не ў раёне Корасценя, як гэта планавалася раней, а на паўднёвы захад і на поўдзень ад гэтага пункта, гэта значыць бліжэй да Наваград-Валынскім напрамку і аўтамагістралі, якая злучае гэты пункт з Жытомірам.
 
Да вечара 8 ліпеня Наваград-Валынскі УР быў прарваны на большай частцы фронту і 3-ці матарызаваны корпус праціўніка рушыў на Жытомір, а [[48-ы танкавы корпус (Германія)|48-ы матарызаваны корпус]] супернікапраціўніка яшчэ раніцай 8 ліпеня захапіў [[Бярдзічаў]].
 
Да 9 ліпеня ў корпусе засталося каля 10 тысяч чалавек асабовага складу і каля 35 танкаў.
Радок 77 ⟶ 107:
9-ы механізаваны корпус ва ўзаемадзеянні з 31-м стралковым і 22-м механізаваным корпусам з мяжы [[Тэсніўка (Наваград-Валынскі раён)|Цясноўкі]], выключаючы Мірнае, павінен быў атакаваць праціўніка ў агульным кірунку Барбароўка, Каменны Брод і да зыходу дня 10 ліпеня авалодаць раёнам [[Нэсалань|Несалань]], Чарнецкая Слабада, Улашынаўка, не дапушчаючы прарыву праціўніка з боку Наваград-Валынскага, Рагачова, Каменны Брод.
 
Раніцай 10 ліпеня ўдарная групоўка 5-й арміі перайшла ў наступ з фронту [[Вэршныця|Вершніца]], [[Тэсніўка (Наваград-Валынскі раён)|Цясноўка]], Мірнае. 9-ы механізаваны корпус за перыяд з 10 па 14 ліпеня прасунуўся на 10 — 20 км і выйшаў на Кіеўскую шашу. Тут ён быў спынены разгарнуўшыміся і ўступіўшымі ў бой галоўнымі сіламі [[44-я пяхотная дывізія (Германія)|44-й]] і [[95-я пяхотная дывізія (Германія)|95-й пяхотных]] дывізій праціўніка.
 
Генерал Патапаў, які ўважліва сачыў за паводзінамі праціўніка, разгадаў яго намер нанесці галоўны ўдар па слаба абароненаму леваму флангу арміі, выйсці ў яе тыл і адрэзаць ад суседзяў і перапраў на [[Дняпро|Дняпры]]. Зыходзячы з гэтага, камандуючы арміяй вырашыў перагрупаваць з правага на левае крыло арміі 62-ю і 228-ю стралковыя дывізіі, 9-ы, 19-ы і 22-гі механізаваныя карпусы. Перагрупоўку вырашана было здзейсніць на працягу 20 — 22 ліпеня скрытна, начнымі пераходамі. Механізаваныя карпусы былі выведзеныя ў армейскі рэзерв. 9-ы корпус быў засяроджаны ў раёне Пісараўка, Ліпляны (20 — 25 км на ўсход ад Корасценя).
 
У перыяд з 23 ліпеня па 5 жніўня разгарнуліся жорсткія сустрэчныя баі на галоўнай паласе абароны паўночна-заходняга сектара Корасценскага ўмацаванага раёна — на ўчастку Асоўка, [[Гулянка (Корасценскі раён)|Гулянка]], [[Білка (Корасценскі раён)|Белка]], [[Зарубынка (Корасценскі раён)|Зарубінка]], Ягадзінка і на ўсход ад яго на рубяжы ракі Ірша — з надыходзячымі групоўкамі праціўніка, які імкнуўся канцэнтрычнымі ўдарамі з раёна [[Сімакіўка|Сімакоўка]], станцыя [[Яблунэць|Ябланец]] і з раёна [[Малын (Жытомірская вобласць)|Маліна]] ў агульным напрамку на Корасцень авалодаць Корасценскім УРомУРам і знішчыць войскі 5-й арміі.
 
9-ы механізаваны корпус — рэзерв камандуючага арміяй — у 11 гадзін 31 ліпеня атрымаў задачу засяродзіцца ў раёне Галаўкоў і ударам у напрамку Пірушак затрымаць прасоўванне праціўніка на поўначы.
 
Абстаноўка на Малінскім накірунку ўсё больш пагаршалася. Да зыходу 4 жніўня войскам [[51-ы армейскі корпус (Германія)|51-га армейскага корпуса]] праціўніка ўдалося прасунуцца на глыбіню да 20 км і пашырыць плацдарм да 30 км у напрамку на Ксавераў і ў паўночна заходнім напрамку ўздоўж чыгункі Малін-Карасцень.
 
Распачаты па загадзе камандуючага арміяй у перыяд 2 — 3 жніўня контрудар сіламі 9-га механізаванага корпуса з поўначы і іншымі часткамі з паўночнага ўсходу і паўночнага захаду ў агульным напрамку на Малін быў адбіты праціўнікам, і да 4 жніўня войскі левага крыла арміі, з цяжкасцю стрымліваючы наступ праціўніка, вялі цяжкія баі. 9-ы механізаваны корпус вёў бой на мяжы лесу на паўночны захад ад Владаўкі, гай на ўсход ад Пісараўкі.
Радок 93 ⟶ 123:
Праціўнік з раніцы 5 жніўня аднавіў наступленне, і да зыходу дня пацясніў нашыя войскі на 6 — 10 км. На левым крыле 5-й арміі, 51-ы армейскі корпус праціўніка развіваў ўдар на паўночна-захад ўздоўж чыгункі на Корасцень і да зыходу 5 жніўня, прасунуўшыся на 10 км, пацясніў 9-ы механізаваны корпус на мяжу [[Скураты (Малынскі раён)|Скураты]], Владаўка.
 
У той час як войскі правага крыла 5-й арміі 6 жніўня адыходзілі на новы рубеж, часткі 9-га і 22-га механізаваных, [[1-ы паветрана-дэсантны корпус (СССР)|1-га паветрана-дэсантнага карпусоў]] аднавілі атакі па ўсходнім флангу Малінскай групоўкі праціўніка. Але сустрэўшы ўпарты супраціў [[113-я пяхотная дывізія (Германія)|113-й]], [[262-я пяхотная дывізія (Германія)|262-й]], і[[98-я пяхотная дывізія (Германія)|98-й]] і [[296-я пяхотная дывізія (Германія)|296-й пяхотных]] дывізій праціўніка, змаглі на працягу трох сутак прасунуцца толькі на 6 — 10 км і да зыходу 8 жніўня вялі цяжкія баі. 9-ы механізаваны корпус спыніўся ў раёне Владаўкі.
 
Хоць у выніку гэтага контрудару становішча ў раёне Маліна і не было адноўлена, наступленне праўзыходзячых сіл малінскай групоўкі было затрымана, што спрыяла ажыццяўленню арганізаванага адыходу 31-га і 15-га стралковых карпусоў з паўднёвага мяшка, у якім яны знаходзіліся.
 
Камандуючы 5-й арміяй прыняў рашэнне перайсці усімі сіламі да ўпартай абароны на рубяжы Рудня Мяколавецкая — [[Крэмнэ|Крэмна]] — Цясноўка — Чыгіры — [[Бэхы|БехиБэхі]] — Ліпляны — Каменка — [[Бараніўка|Баранаўка]].
 
Войскі 5-й арміі з 9 па 14 жніўня паляпшалі свае пазіцыі ў інжынерных адносінах і ўдасканальвалі сістэму агню, працягваючы метадам актыўнай абароны скоўваць буйныя сілы праціўніка. Па-ранейшаму рабіліся частыя контратакі, а таксама засылка ў размяшчэнне праціўніка знішчальных атрадаў і груп для знішчэння аўтамашын, павозак з грузамі і захопу палонных. 9-ы механізаваны корпус займаў мяжу паўднёва-усходняя ўскраіна [[Абыходы|Абыходаў]] — хутар Гунічэ, выключаючы паўночную ўскраіну [[Ксавэрыў|Ксаверава]]. На гэтых пазіцыях з невялікімі зменамі ў той ці іншы бок войскі 5-й арміі абараняліся да 20 жніўня 1941 года, вымотваючы праціўніка, і самі пры гэтым неслі вялікія страты.
 
Але, маючы схаваныя шляхі падвозу, войскі не адчувалі недахопу ў [[Боепрыпас|боепрыпасахбоепрыпас]]ах і гаручым, нягледзячы на іх вялікі расход. На працягу ўсяго перыяду баёў у раёне Корасценя, Малін і на поўнач у войсках меліся незніжаемыя запасы: боепрыпасаў 1 — 1,5 баявога камплекту, харчавання 2 — 3 сутавыдачысуткавыдачы, гаручага 1,5 — 2 запраўкі.
 
Увечары 19 жніўня была атрымана дырэктыва штаба Паўднёва-Заходняга фронту на адвод войскаў 5-й арміі за Днепр. Адвод павінен быць ажыццёўлены камбінаваным спосабам у перыяд 20 — 25 жніўня. Пасля адыходу на раку Днепр 5-я армія павінна была заняць абарону на яго левым беразе на фронце м. Лоеў, Стары Глыбаў.
Радок 120 ⟶ 150:
 
== Камандаванне ==
 
=== Камандзір корпуса ===
 
* Ракасоўскі, Канстанцін Канстанцінавіч (28.11.1940 — 11.07.1941), генерал-маёр;
* Маслаў Аляксей Гаўрылавіч (11.07.1941 — 17.09.1941), генерал-маёр тэхнічных войск.
 
=== Начальнік штаба корпуса ===
 
* Маслаў Аляксей Гаўрылавіч (_.10.1940 — 11.07.1941), генерал-маёр тэхнічных войск.
 
=== Намеснік камандзіра па палітычнай частцы корпуса ===
 
* Каменеў. Д. Г., [[брыгадны камісар]]
 
=== Начальнік артылерыі корпуса ===
 
* Панкоў А. Н., палкоўнік.
 
== Літаратура ==
 
* Е. Дриг. Механизированные корпуса РККА в бою. История автобронетанковых войск Красной Армии в 1940—1941 годах. — М.: АСТ, 2005. — С. 278—295. — (Неизвестные войны). — 5000 экз. — <nowiki>ISBN 5-170-24760-5</nowiki>.
* Советский Союз в годы Великой Отечественной войны 1941—1945 годов.
Радок 147 ⟶ 171:
 
== Спасылкі ==
 
* [http://www.rkka.ru/idocs.htm Записка по плану действий войск в прикрытии на территории Киевского Особого военного округа]{{Узброеныя сілы СССР у ВАВ}}
[[Катэгорыя:Механізаваныя карпусы СССР]]
[[Катэгорыя:Старонкі з недагледжанымі перакладамі]]