Свята-Аляксандра-Неўскі сабор (Кобрын): Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→‎Спасылкі: - бітыя спасылкі, катэгорыі
дапаўненне
Радок 31:
 
== Гісторыя ==
Пабудаваны ў 1864—1868 гадах з цэглы ў гонар [[Сялянская рэформа ў Расійскай імперыі|адмены прыгоннага права]], на месцы брацкай магілы рускіх салдат, якія загінулі ў [[Бітва пад Кобрынам|бітве пад Кобрынам]] 15 ліпеня 1812 года. Да закрыцця храма ў 1963 годзе на фасадзе былі ўстаноўлены мемарыяльныя дошкі з надпісам: ''«Под сенью сего святого храма покоятся кости русских воинов-героев, павших в Кобринском бою 15 июля 1812 года; Сей святой храм сооружен в память освобождения крестьян от крепостной зависимости 19 февраля 1861 года»''.<ref name = "arch.bel"/>.
 
Сабор пабудаваны на сродкі, сабраныя ў выглядзе кантрыбуцыі з удзельнікаў [[Паўстанне 1863—1864 гадоў|паўстання 1863—1864 гадоў]]. Праект і каштарыс будынка складзены губернскім архітэктарам [[Іван Ігнатавіч Калянкевіч|Іванам Калянкевічам]] і ўхвалены ў 1864 годзе.
Радок 37:
У 1960-я гады сабор закрыты і прыстасаваны пад філіял Дзяржаўнага архіва Брэсцкай вобласці. У 1989 годзе вернуты праваслаўнай абшчыне, 12 верасня 1990 года, у дзень памяці Аляксандра Неўскага, паўторна асвячоны. Адрэстаўрыраваны ў 1990—1993 гадах.
 
Побач з саборам знаходзіцца манумент у памяць бою пад Кобрынам 1812 года. Настаяцель прыхода — протаіерэй Сергій Утрата<ref>[http://pravbrest.by/православный-приход-кафедрального-с-2/ Православный приход кафедрального собора святого благоверного князя Александра Невского в г. Кобрине] {{ref-ru}}</ref>.
 
== Архітэктура ==
Помнік архітэктуры позняга [[класіцызм]]у з рысамі [[руска-візантыйская архітэктура|рэтраспектыўна-рускага стылю]]<ref name = "arch.bel">{{Крыніцы/Архітэктура Беларусі (1993)}} — С. 246.</ref>. Асноўны аб’ём крыжова-цэнтрычны, завершаны магутным [[васьмярык|васьмерыковым]] [[барабан (архітэктура)|барабанам]], а ў апошнія гады — маляўнічым 5-купаллем на [[шацёр (архітэктура)|шатрах]]. Да планіровачнага крыжа далучаюцца працяглы [[прытвор]] з вуглавымі [[прыдзел]]амі і прамавугольная [[апсіда]] з бакавымі невялікімі квадратнымі [[рызніца]]мі.
 
ПлоскасныяДля [[фасад]]ыаў характэрна стрыманая [[пластыка]]. Яны завершаны трохвугольнымі [[франтон]]амі, крапаваны вуглавымі [[лапатка (архітэктура)|лапаткамі]] і прамавугольнымі панэлямі, апяразаны [[фрыз (архітэктура)|фрызамі]] з шырынак, арачныяпрарэзаны аконныя[[арка|арачнымі]] праёмыаконнымі праёмамі, акаймаваныакаймаванымі [[архівольт]]амі. ГалоўныСцены ўваходгалоўнага аформленыфасада, накладным[[алтар]]най магутнымчасткі парталамі зтарцовых лучковымчастак франтонам[[трансепта]] ізавершаны арачнайтрохвугольнымі [[ліштва|ліштвойфрантон]] уваходаамі.
 
Галоўны ўваход аформлены накладным магутным [[партал]]ам, вылучаным накладным несапраўдным [[порцік]]ам з [[Лучковая арка|лучковым]] франтонам, які абапіраецца на дзве плоскія [[пілястры]]. Над дзвярным прамавгольным праёмам — вялікае паўцыркульнае акно.
 
=== Інтэр’ер ===
У сяродкрыжжа[[інтэр’ер]]ы залывялізны шырокіміасветлены прасветаміаб’ём адкрываюццапрытвора апсідазлучаны з [[трапезная|трапезнай]] шырокім праёмам. Цэнтральная частка раскрыта арачнымі праёмамі ў трапезную, прыдзелыбакавыя [[неф]]ы і трапезнаяалтарную частку. Сяродкрыжжа перакрыта купалам на [[Парус (архітэктура)|ветразях]], астатнія памяшканні — цыліндрычнымі [[скляпенне|скляпеннямі]] на [[распалубка]]х.
 
У саборы быў мясцовашанаваны абраз «Маці Божая», перанесены са старажытнай кобрынскай Свята-Прачысценскай царквы г. Кобрына.
 
== Літаратура ==
* {{Крыніцы/Архітэктура Беларусі (1993)}}  — С. 246.
* {{Крыніцы/Збор помнікаў гісторыі і культуры Беларусі|1}}  — С. 250—251.
* Праваслаўныя храмы Беларусі: энцыклапедычны даведнік / А. М. Кулагін; [рэдакцыйны савет: Г. П. Пашкоў, Л. В. Календа]. — Мінск: Беларуская Энцыклапедыя, 2007. — 653 с. 2000 экз. ISBN 978-985-11-0389-4.