Свята-Крыжаўзвіжанская царква (Варацэвічы): Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 41:
Пабудавана ў 1869—1872 (1874) гадах з [[цэгла|цэглы]]. Выбар пляцоўкі пад будаўніцтва і яе план у 1864 годзе склаў інжынер-архітэктар [[Мікалай Ягоравіч Чакмасаў|М. Я. Чакмасаў]] і прыватны землямер Тарасевіч<ref>''[[Анатоль Мікалаевіч Кулагін|Кулагин А. Н.]]'' Гродненские зодчие XIX — начала XX веков (новые архивные изыскания). // Пытанні мастацтвазнаўства, этналогіі і фалькларыстыкі. Выпуск 24. — Мінск, «Права і эканоміка». — 2018. — С. 77, 80—81</ref>. Каштарыс на ўзвядзенне храма ў тым жа годзе выканаў архітэктар [[Мсціслаў Міхайлавіч Барташэўскі|М. М. Барташэўскі]]<ref name = "kulahin"/>.
Пры расчыстцы пляцоўкі была знесена [[карчма]]
Для храма быў выкарыстаны «нармальны» праект № 2 бутавай царквы на 300 чалавек<ref>Нацыянальны архіў Рэспублікі Беларусь у г. Гродна, ф. 97, воп. 1, спр. 16, арк. 29; спр. 445, арк. 8.</ref>, распрацаваны [[Леанард Аўгусцінавіч Кржыжаноўскі|Леанардам Кржыжаноўскім]] у 1870 годзе<ref>''[[Анатоль Мікалаевіч Кулагін|Кулагин А. Н.]]'' Архивные сведения о гродненских зодчих XIX — начала XX веков // Пытанні мастацтвазнаўства, этналогіі і фалькларыстыкі. Выпуск 23. — Мінск, «Права і эканоміка». — 2017. — С. 47—48</ref>. Падрадчыкамі з’яўляліся жыхары [[Чарнігаўская губерня|Чарнігаўскай губерні]] І. Ц. Сяргееў і яго сын Кузьма.
Асвячона ў 1872 годзе. У 1920—30-я гады царква была закрыта, царкоўныя рэчы разабралі прыхаджане. Шмат рэчаў вернута ў царкву ў час яе адкрыцця ў 1993 годзе.▼
▲
== Архітэктура ==
| |||