Мікола Міхайлавіч Адам: Розніца паміж версіямі

Нарадзіўся ў 1978 годзе ў Мікалаеўшчыне, да 1992 года жыў у Казахстане ([[Шахцінск]] Карагандзінскай вобласці). Скончыў Мікалаеўшчынскую СШ імя Я. Коласа (1995 г.), [[філалагічны факультэт БДУ]] (2000), факультэт культуралогіі, аддзяленне кінадраматургіі [[Беларускі дзяржаўны ўніверсітэт культуры і мастацтваў]] (2005). Быў размеркаваны ў [[Капыль]] рэжысёрам раённага Дома культуры. Заснаваў там тэатральную студыю «Непаседа», паставіў спектакль «Дабрыдзень, Маша!», які меў неадназначны рэзананс. Да 2010 г. займаўся з дзецьмі тэатральнай творчасцю. Працаваў спецкарэспандэнтам газеты «Культура», загпастам Тэатра-студыі кінаакцёра, грузчыкам, рэдактарам у выдавецтвах «Мастацкая літаратура», «Рэгістр». УЗ 2020 2016 г. цалкам- пераключыўся на літаратурную дзейнасць. Перакладае з украінскай, у прыватнасці, творы Маріі Вайно, Наталіі Дитиняк, Олександра Букатюка, Богдана Кирсти, Вікторіі Шевель, Марисі Нікітюк, Миколи Біденко, Анни Мотикі, Романа Бойчука.рэдактар Членадззела Саюзапаэзіі пісьменнікаўчасопіса Беларусі«Маладосць».

Дэбютаваў вершамі ў 1995 годзе ў часопісе «[[Першацвет (1992)|Першацвет]]». Аўтар кніг паэзіі «Калыханка для каханай» (2001), «Вайна, прыдуманая мною» (2004), «Під лацканами споминів» (Івана-Франкоўск, 2018, у перакладзе на ўкраінскую мову), «Небо на столі» (Вінніца, 2020, у перакладзе на ўкраінскую мову).

ВыдавецтваАўтар кніг прозы «Шоўк» ((Мінск, «Мастацкая літаратура» выдала ў, 2013 годзе яго кнігу прозы «Шоўк»), у якую ўвайшлі аповесці «Насця», «Шоўк. Гісторыя жарсці», «Антыгерой», раман «Мыла». Адначасова расійскае выдавецтва «Ноопресс» выдала кнігу прозы на рускай мове пад назвай; «Каждому свой ад» (Смаленск, дзе змешчаны раманы «Каждому свой адНоопрес», 2013), «Шелк...І Историяпрыдбаў страстигэты дом» (Мінск, «АнтигеройЧатыры чвэрці», «Волк. Морок»2020).

2019 г. Лаўрэат міжнароднай літаратурнай прэміі імя Г. Скаварады за зборнік вершаў "Під лацканами споминів", перакладзены на ўкраінскую мову (Украіна).