Адзій Шарыпавіч Шарыпаў: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др + {{ізаляваны артыкул}} |
вікіфікацыя |
||
Радок 53:
== Біяграфія ==
У 1938 годзе скончыў [[Казахскі педагагічны інстытут]] у [[Алматы]] (Казахская ССР). У 1938—1940 гадах выкладаў у школах [[Алмацінская вобласць|Алмацінскай вобласці]]. У лютым 1940 года яго заклікалі ў [[Чырвоная армія|Чырвоную армію]], дзе служыў у {{нп3|7-я танкавая дывізія|7-й танкавай дывізіі|ru|7-я танковая дивизия (СССР)}}, размешчанай у [[Ваўкавыск]]у ([[Беластоцкая вобласць]] Беларускай ССР). Ад пачатку [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]] да 6 ліпеня 1941 года адступаў з дывізіяй да [[Вязьма|Вязьмы]] (Смаленская вобласць, РСФСР), дзе яе расфарміравалі. У
У 1944—1958 гадах быў намеснікам міністра асветы [[Казахская ССР|Казахскай ССР]]. Спрыяў стварэнню падручнікаў на [[Казахская мова|казахскай мове]], за што ў 1957 годзе атрымаў званне «Заслужаны настаўнік Казахстана». У 1958—1963 гадах — міністр асветы Казахскай ССР. Адначасна ў 1959—1962 і 1963—1966 гадах быў дэпутатам [[Вярхоўны Савет Казахскай ССР|Вярхоўнага Савета Казахскай ССР]] 5-га і 6-га скліканняў. У 1963—1966 гадах — міністр замежных спраў і намеснік старшыні Савету міністраў Казахскай ССР. У 1966—1971-м — 1-ы сакратар Саюза пісьменнікаў Казахстану і сакратар Саюза пісьменнікаў СССР. Адначасна ў 1966—1970 гадах быў дэпутатам [[Вярхоўны Савет СССР|Вярхоўнага Савета СССР]] 7-га склікання, дзе займаў пасаду намесніка старшыні Савета Саюза. Напісаў пра беларусаў і Беларусь аповесці «Дачка партызана» ({{lang-kk|Партизан қызы}}), «Помста» і «Зоркі ў цямніцы» ({{lang-kk|Қапастағы жұлдыздар}}). Сустракаўся з народнымі паэтамі Беларусі [[Пятрусь Броўка|Петрусём Броўкам]] і [[Максім Танк|Максімам Танкам]]. Стварыў сцэнарый кінафільма «Лясная балада», які паказалі на фестывалях у Алматы і [[Ташкент|Ташкенце]] (Узбекская ССР). У 1971—1979 гадах працаваў старэйшым навуковым супрацоўнікам у Інстытуце літаратуры і мастацтва [[Нацыянальная акадэмія навук Казахстана|Акадэміі навук Казахскай ССР]]. У 1973 годзе атрымаў званне доктара філалагічных навук. У 1979—1993 гадах быў кіраўніком Інстытута літаратуры і мастацтва НАН Казахстану. У 1985 годзе наведаў Краснапольскі раён Беларусі. Быў першым казахам, чыё імя ўключылі ў Брытанскую энцыклапедыю<ref name="а"/>.
|