Да з'яўленняз’яўлення тэўтонскіх рыцараў землі [[прусы|прусаў]] вытрымалі шмат спробаў заваёвы. У 997 годзе польскі князь [[Баляслаў I Храбры]] адправіў да прусаў [[Адальберт Пражскі|Адальберта Пражскага]] прапаведаваць хрысціянства. У 1147 г. [[Баляслаў IV Кучаравы]] атакаваў прусаў з дапамогай рускіх войскаў, але не змог заваяваць іх. Спробы заваяваць прусаў ўзмацніліся, калі да ўлады прыйшоў [[Конрад I Мазавецкі]].
Прусы паспяхова адбілі большасць нападаў, і паспрабавалі нанесці Конраду зваротны ўдар, аднак той паступова захопліваў зямлі прусаў і [[Яцвягі|яцвягаў]] (сучаснае [[Падляшша]]). Прусы паспрабавалі выціснуць польска-мазавецкія сілы з [[Судавія|Судавіі]] і Хэлмншчыны, што прывяло да разрабавання гэтых тэрыторый.
Радок 122:
== XIV стагоддзе ==
У пачатку XIV стагоддзя [[Памеранія|Памеранія (Памор'еПамор’е)]] стала яблыкам разладу паміж маркграфамі [[Маркграфства Брандэнбург| Брандэнбурга]] і князямі Польшчы. 8 жніўня 1305 года Брандэнбург падпісаў дамову з каралём Венгрыі і Багеміі [[Вацлаў III|Вацлавам III]], паабяцаўшы яму [[Маркграфства Мейсен]] у абмен на [[Усходняе Памор'і|Усходнюю Памеранію]]. У адказ польскі князь [[Уладзіслаў Лакеток]] звярнуўся за дапамогай да Тэўтонскага ордэна. У лістападзе 1308 года [[Захоп Данцыга Тэўтонскім ордэнам|Данцыг быў узяты Тэўтонскім рыцарамі]], якія учынілі крывавую разню яго насельніцтву. У верасні 1309 года маркграф [[Вальдэмар Вялікі|Вальдэмар]] паводле [[Солдынскі мір|Солдынскага міру]] прадаў за 10.000 марак свае правы на Данцыг Тэўтонскаму ордэну.
Прэтэнзіі Тэўтонскага ордэна на Данцыг былі аспрэчана польскімі каралямі [[Уладзіслаў Лакеток|Уладзіславам I]] і [[Казімір III|Казімірам III]]. Гэта прывяло да серыі крывавых канфліктаў і юрыдычным разглядам ў папскім судзе ў 1320 і 1333 гадах. Урэшце, у 1343 годзе, паводле [[Калішскі мір, 1343|Калішскага міру]] Тэўтонскі ордэн прызнаў, што Памеранія з'яўляеццаз’яўляецца [[феод]]ам Польшчы, і таму польскія каралі маюць права на тытул «герцаг Памераніі».
