Касцёл Маці Божай Шкаплернай і кляштар піяраў (Віцебск): Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 53:
Піяры ўтрымлівалі пры кляштары школу з 5 класаў, дзе выкладалі польскую і лацінскую мовы, арыфметыку, геаграфію, гісторыю, геаметрыю, фізіку, паэзію, рыторыку, права, філасофію. Навучаліся ў школе задарма. Пры калегіуме існаваў [[канвікт]] (інтэрнат). Навучэнцы ставілі тэатральныя пастаноўкі: у 1765 годзе — трагедыю [[Ю. Кушаль|Ю. Кушаля]] «Артаксар»<ref>{{Крыніцы/ЭВКЛ|3к}} С. 136.</ref>.
 
[[Прэфект (кардынал)|прэфектаміПрэфектамі]] калегіума былі [[Ян Лапацінскі]] (1755), [[Ян Сіпко]] (1756), сын віцебскага суддзі [[Ян Гурко]] (1758), [[Лявон Ігольнік]] (1759), [[Андрэй Сіпко]], [[Сяргей Сіпко]] (1762), сыны мірскога суддзі [[Антон Карніцкі]] (1766) і [[Алаіз Карніцкі]] (1769), [[Іосіф Вяшчынскі]] (1767). Доўгі час прафесарам быў ксёндз [[Аляксандр Галгоўскі]], мінскі шляхціц, які 16-гадовым уступіў у [[Любяшоў|Любяшове]] ў ордэн піяраў і скончыў мясцовы калегіум. Філасофію і логіку выкладаў вядомы мысліцель [[Анёл Доўгірд]], манах ордэна піяраў з 1791 года.
 
[[Файл:Viciebsk, Dźvina. Віцебск, Дзьвіна (J. Pieška, 1800).jpg|thumb|У панараме горада. [[Юзаф Пешка|Ю. Пешка]], каля 1800 г.]]
 
Пасля [[Першы падзел Рэчы Паспалітай|першага падзелу Рэчы Паспалітай]] у 1772 годзе касцёл і кляштар працягвалі дзейнічаць. У 1785 годзе на просьбу [[Рыгор Аляксандравіч Пацёмкін|Р. Пацёмкіна]] калегіум перавялі ў [[Дуброўна]], дзе размясцілі ў скасаваным [[Кляштар бернардзінцаў (Дуброўна)|бернардзінскім кляштары]]. У Віцебску засталіся 2 ксяндзы для вядзення набажэнстваў і прыгляду за касцёлам. У 1799 годзе манахі-піяры былі адкліканы з Дуброўна архібіскупам [[Станіслаў Іванавіч Богуш-Сестранцэвіч|Станіславам Богушам-Сестранцэвічам]].
Радок 78 ⟶ 76:
Архітэктурны комплекс кляштара апісаны «візітай» 1818 года. На ўчастку акрамя касцёла месціліся будынкі кляштара, канвікта, флігеля для чэлядзі, гаспадарчыя пабудовы: стайня, карэтная, свіран, хлявы; меўся агарод. У будынку канвікта было 12 пакояў і зала музея з лабараторыямі. 4 пакоі займаў рэктар, столькі ж выхавальнікі і прэфект; астатнія прызначаліся пад класы. У чалядным драўляным флігелі жылі арганіст, эканом і парабкі<ref name = "kulahin"/>.
 
<center><gallery caption="Старыя здымкі" widths=150 heights=150 perrow="45">
== Галерэя ==
[[Файл:Viciebsk, Dźvina. Віцебск, Дзьвіна (J. Pieška, 1800).jpg|thumb|У панараме горада. [[Юзаф Пешка|Ю. Пешка]], каля 1800 г.]]
<center><gallery caption="Старыя здымкі" widths=150 heights=150 perrow="4">
Viciebsk, Zadźvińnie, Pijarski. Віцебск, Задзьвіньне, Піярскі (W. Bojarski, 1873).jpg|1873 г.
Viciebsk, Zadźvińnie. Віцебск, Задзьвіньне (1897).jpg|1897 г.
Радок 89 ⟶ 87:
 
== Літаратура ==
* {{Крыніцы/ЭнцВКЛ|том=3|старонкі=136|артыкул= Віцебскі піярскі калегіум}}
* {{Крыніцы/ЭВКЛ|3}}
* {{Крыніцы/Каталіцкія храмы Беларусі (2008)}} — С. 400
 
== Спасылкі ==
{{Commons|Category:Church of Our Lady of the Scapular in Viciebsk}}
{{Commons}}
{{ізаляваны артыкул}}