Антоні Грушэцкі: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дапаўненне, вікіфікацыя
Няма тлумачэння праўкі
Радок 7:
 
== Работы ==
Аздабляў палац гродзенскага старасты i надворнага падскарбія літоўскага [[Антоній Тызенгаўз|Антонія Тызенгаўза]] (сябрам якога з’ўляўся з’яўляўся<ref>[http://media.catholic.by/ave/n107/art18.htm]</ref>) ўу [[Гродна]] (размяшчаўся на плошчы Гарадніцы), дзе быў мастаком і дэкаратарам [http://www.knihi.com/spadcyna/spadcyna3.html]. Пісаў абразы для каралеўскай галерэі, супрацоўнічаў з Супрасльскай друкарняй Супрасльскага базыльянскага манастыра ў другой палове ХVIII ст., ужо будучы прафесарам жывапісу. Гэтая друкарня на той час — буйны інтэлектуальны асяродак [[ВКЛ]], размешчана была на тэрыторыі Гродзенскага павета, заснавана ў [[1690]] г.годзе. Ствараў алтарныя карціны. Яго работы ёсць у Музее праваслаўнага манастырскага комплексу ў [[Горад Супрасль|СупраслеСупраслі]] ([[Беласточчына]]).
 
У [[1788]] годзе мастакі А. Грушэцкі і Ф. Міхалкевіч дапоўнілі аздобу інтэр’ера Гродненскага [[Бернардзінскі касцёл, Гродна|касцёлу Адшукання. Св. Крыжа]][http://www.radzima.org/ru/pub/1490_p] манументальным жывапісам: плафоны з фрэскавай роспісай, выявы 12 апосталаў (на паўднёвай сцяне) і 12 дзеячаў Вялікага Княства Літоўскага і Рэчы Паспалітай (на паўночнай сцяне) у аркатурных фрызах цэнтральнага нефа. Руцэ А. Грушэцкага належаць фрэсквыя выявы Узнясення Дзевы Марыі над аркаю празбітэрыя (алтарная частка), а так сама арнаменты на скляпеннях алтару, балконе хора, аркадах між нефамі касцёлу. Разам са сваім памочнікам Міхалкевічам абнавілі герб ахвярнікаў i фігуры бернардзінскіх святых у «сляпых» аркадах. Праўда большая частка работ Грушэцкага i Міхалкевіча трапіла пад «савецкую рэстаўрацыю», i сёння яны выглядаюць не так, як першапачаткова.