Сваятычы: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі |
Статья |
||
Радок 34:
У вёсцы склалася цікавая [[мікратапаніміка|мікратапанімічная]] сітуацыя, разам з назвамі вуліц, дадзеных ім у савецкі час, вяскоўцы, ужываюць даўнішнія назвы вуліц. Так цэнтр вёскі завеца {{вызн2|1=Рынкам}}, бо тут у мястэчку праводзіліся кірмашы. Вуліца якая цягнецца ў напрымку вёскі Пагарэльцы, завеца {{вызн2|1=Пагарэльскай}}. Ёсць вуліца {{вызн2|1=Сноўская}}, якая выходзіць у бок [[Сноў|Снова]]. Вуліца {{вызн2|1=Касцёльная}} завецца так таму, што вядзе яна ад цэнтра да [[касцёл]]а. {{вызн2|1=Асада}} - месца, дзе жылі афіцэра Войска Польскага. Ёсць і іншая назва гэтага месца - {{вызн2|1=Букет}}, ад таго, што паабапал дарогі, якая сюды вядзе, растуць кусты [[бэз]]у. {{вызн2|1=Падсобнае}} - тэрыторыя, дзе адразу пасля вайны была створана падсобная ваенная гаспадарка. Да [[2СВ|2-ой сусветнай вайны]] тут была шляхецкая гаспадарка.
Сваятычы, старае мястэчка і фальварак размешчана пры Грунтовай дарозе, на паўднёвым захадзе ад Нясвіжа. У 1921 г. мястэчку Сваятычы пражывала 857 жыхароў, у тым ліку 756 каталікоў, 83 праваслаўных, і 17 яўрэяў.
У 18 стагоддзі мястэчкам Сваятычы валодаў род Абуховічаў граф Ясиньчик лепшы коннозаводчик. Пасля замужжа Сафіі Абуховічаў з палкоўнікам польскай арміі Станіславам Чапскіх (1799-1844) мястэчка перайшло да роду мужа. Усе атрымаў у спадчыну сын Сафіі і Станіслава - Эдуард (1819-1888), ён быў жанаты на Антаніне Ружицкой. Адна з іх дачок - Вераніка была замужам за Янам Платэром-Зыберк, Вераніка унаследовала мястэчка ад бацькоў як пасаг, пасля яна перадала мястэчка свайму сыну Генрык (1979-1948), які быў апошнім уладальнікам мястэчка Сваятычы. У першай чвэрці 19-га стагоддзя Міхаіл Абуховічаў пабудаваў у маёнтку ў позна класічным стылі палац, які лічыўся адным з самых прыгожых у Навагрудскім ваяводстве. Да 1914 года ва палац я знаходзілася вялікая калекцыя карцін і кніг, бібліятэка налічвала каля 5000 кніг. Усё гэта было знішчана падчас першай Сусветнай вайны. Нават са сцен было садраць каштоўная абіўка. Пасля первой Сусьветнай вайны Палац быў адноўлены ў былом велічы. Аднак у верасні 1939 г. палац быў зноў разрабаваны «для патрэб савецкага ўрада». Палац стаяў да 1945 года пасля адступлення нямецкіх войскаў палац быў падарваны «партызанамі-куфэрнікамі».
У пачатку 19 стагоддзя ў мястэчку было каля ста дамоў і касцёл св. Юрыя пабудаваны ў 1772 годзе. У 1863 годзе расейскія ўлады касцёл закрылі і перадалі праваслаўнай царквы. Каталікі праводзілі службы ў капличке касцёльнай да 1920 года. Падчас першай Сусветнай вайны будынак касцёла было спалена. У сярэдзіне 40-х гадоў капличка была зачынена для правядзення службаў савецкай уладай. У 1990 годзе касцёл аддадзены каталікам і пачалося адраджэнне касцёла. Зараз касцёл адрэстаўраваны і ў ім праводзяцца службы.
<gallery>
| |||