Марс-1

Марс-1 — савецкая аўтаматычная міжпланетная станцыя другога пакалення праграмы Марс. Адна з трох АМС серыі М-62.

«Марс-1»

Да 1964 года самы магутны радыётэхнічны комплекс далёкай касмічнай сувязі

Касмічны апарат для ажяцяўлення навуковых даследаванняў Марса з пралётнай траекторыі, перадачы інфармацыі аб міжпланетнай прасторы і аб прасторы каля Марса.

Станцыя разработана у ВКБ-1.

«Марс-1» — першы ў гісторыі касмічны апарат, выведзены на траекторыю палёту к Марсу.

Спецыяльна к запускам КА к Марсу быў пабудаваны радыётэхнічны комплексу далёкай касмічнай сувязі. За траекторыяй палёту станцыі сачыў таксама тэлескоп Крымскай астрафізічнай абсерваторыі дыяметрам 2,6 м.

Тэхнічныя характарыстыкі

Параметры «Марса-1»:

• маса 893,5 кг;
• даўжыня 3,3 м;
• шырыня з улікам сонечных батарэй і радыятараў 4 м;
• дыяметр арбітальнага адсека 1,1 м.

Мэты

Асноўныя задачы АМС «Марс-1»:

• ажыцяўленне працяглых даследаванняў касмічнай прасторы пры палёце к Марсу,
• устанаўленне радыёсувязі на міжпланетнай адлегласці,
• даследаванне Марса і калямарсіянскай касмічнай прасторы з пралётнай траекторыі.

Вынікі

Палёт «Марс-1» даў першыя даныя аб фізічных уласцівасцях касмічнай прасторы між арбітамі Зямлі і Марса (на адлегласці ад Сонца 1—1,24 а.а.), аб інтэніўнаці касмічнага выпраменьвання, напружанасці магнітных палёў Зямлі і міжпланетнай праторы, аб плынях іанізаванага газу, ідучага ад Сонца, і аб размеркаванні метэорнага рэчыва (касмічны апарат перасек 2 метэорных плыні).

Літаратура

Черток БЫ. Е. Ракеты і людзі (у 4-х тт.) — М.: Машынабудаванне, 1999.