Смаленская губерня: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
|||
Радок 29:
== Эканоміка ==
=== Банкаўская сістэма ===
Банкаўская сістэма Смаленшчыны фармавалася адначасова з банкаўскай сістэмай Расіі ў 60-я гг. ХIХ ст. Заснаванне ў [[1860]] годзе [[Дзяржаўны банк Расійскай імперыі|Дзяржбанка Расіі]] спрыяла стварэнню ў параўнальна кароткі час шматузроўневай крэдытна-банкаўскай сістэмы, у якую ўваходзяць дзяржаўныя банкаўскія ўстановы (Дзяржбанк, Дваранскі зямельны банк, Сялянскі пазямельны банк); прыватныя банкі; таварыствы ўзаемнага крэдыту; ашчадныя касы. Юрыдычнай датай адкрыцця першага смаленскага камерцыйнага банка з’яўляецца [[29 кастрычніка]] [[1870]] года. У гэты дзень імператар [[Аляксандр II (імператар расійскі)|Аляксандр II]] падпісаў Статут Смаленскага таварыствы ўзаемнага крэдыту. Праз два гады — ў [[1872]] годзе — у [[Смаленск]]у быў адкрыты першы прыватны банк «Гарадскі банк Пестрыкава і Ланіна», які праіснавала больш за 45 гадоў. У [[1874]] годзе засноўваецца Гжацкі гарадскі грамадскі банк, а ў 80-я гг. — Вяземскі і Рослаўльскі. Ужо да [[1890]] года ў Смаленску, акрамя мясцовых камерцыйных банкаў, функцыянавалі аддзялення Дзяржбанка, Дваранскага зямельнага і Сялянскага банкаў, а таксама філіялы буйных сталічных банкаў, у асноўным маскоўскіх. Акрамя гэтага, у Смаленску былі створаны так званыя банкірскія канторы Н. В. Шварца, Г. М. Зелікіна, І. І. Швейцера, Я. М. Магідава і інш.
Адначасова актыўна развівалася сетка ашчадных кас. З 1884 годзе яны адкрываюцца не толькі пры аддзяленнях [[Дзяржаўны банк Расійскай імперыі|Дзяржбанка Расіі]], але і пры павятовых і губернскіх казначэйствах, а з [[1889]] — пры паштова-тэлеграфных установах, фабрычна-завадскіх прадпрыемствах. Ашчадкасы функцыянавалі як дзяржаўныя ўстановы, што падкрэслівае адказнасць дзяржавы за укладзеныя ў іх сродкі. На [[1 студзеня]] [[1911]] года у Смаленскай губерні было адкрыта 79 дзяржаўных ашчадных кас, з іх 13 цэнтральных і 66 — пры паштова-тэлеграфных установах.
Найважнейшай складовай часткай крэдытнай сістэмы Расіі ў канцы ХIХ ст. сталі ўстановы кароткатэрміновага крэдыту, якія ўключаюць таварыствы ўзаемнага крэдыту, крэдытна-ашчадныя таварыствы і інш. З [[1871]] года пачынае функцыянаваць Смаленскае таварыства ўзаемнага крэдыту, якія абслугоўваюць дробную прамысловасць і гандаль; у [[1906]] годзе — Смаленскае крэдытнае таварыства. У [[1912]] годзе у Смаленскай губерні дзейнічала 95 устаноў дробнага крэдыту: 71 крэдытнае таварыства, 13 пазыковы-ашчадных таварыстваў, 11 сялянскіх саслоўных кас.
Па меры развіцця банкаўскай сістэмы пашыраліся і аперацыі банкаў. Яшчэ ў першыя гады іх узнікнення банкі атрымлівалі прыбытак у асноўным за кошт [[Вэксаль|вэксальнай]] аперацый, то ўжо ў 80-я гг. банкі пашырылі вядзенне спецыяльных бягучых рахункаў, але большую частку даходаў пачалі прыходзіць па пазыковых аперацый. У цэлым банкаўская сістэма, якая склалася да [[1913]] года, што цалкам адпавядала патрэбам мясцовай прамысловасці і хутка развіваючаму гандлю<ref>{{cite web|url = http://admin-smolensk.ru/~websprav/history/raion/book/-B-.htm|title = Баклановское озеро|author = А.С. Кремень|publisher = Энциклопедия Смоленской области|accessdate = 2020-10-08}}</ref>.
=== Аграрна-прамысловы комплекс ===
| |||