Патрон: Розніца паміж версіямі

У ранніх узорах агнястрэльнай зброі, што зараджаецца цераз дульны зрэз [[Ствол (зброя)|ствала]], адмераны зарад пораху засынаўся ў ствол, дзе ўшчыльняўся клаком са скуры, лямцу ці пакулля з дапамогай [[Шомпал|шомпала]]; потым у ствол укочвалася [[Куля|свінцовая куля]] сферычнай формы і фіксавалася яшчэ адным клаком, які прадухіляў яе некантраляваны рух у ствале да моманту стрэлу. Пасля гэтага ішло насыпаць запал пораху з [[Парахаўніца|парахаўніцы]] на паліцу, у якой была запальная адтуліна, што злучаўшаяся з казённікам — задняй часткай пустоціны ствала, у якой знаходзіўся парахавы зарад — і толькі тады зброя была гатова да стрэлу.