Пішчаль: Розніца паміж версіямі

 

Назва, за зброяй, з’явілася ў канцы 14 ст., і ўжывалася да 18 ст. (кнотавыя і крамянёвыя ручныя пішчалі; назва гармат ужывалася да 17 ст.). У старабеларускіх дакументах назва ўжывалася, напрыклад, у 1490-х гг. Падобная назва вядомая ў польскіх крыніцах: так, польская пяхота мела ў кан. 14 — пач. 15 ст. лёгкія гакаўніцы і пішчалі (''piszczel''), якія апісваюцца як «зброя, лягчэйшая за гакаўніцу»<ref>Кабельскі, С.32,33.</ref>.

 

Назва, відаць, паходзіць ад усходнесл. і старабел. ''пишталь'', ''пищаль'', ''пищалка'', ''писчалка'' «духавы музычны інструмент з высокім гучаннем, дудачка». Падобныя назвы муз. інструментаў сустракаюцца і ў іншых славянскіх мовах: у славенскай, харвацкай, польскай, украінскай і інш.<ref>Гл. Этымалагічны і Гістарычны (Т.24, С.337) слоўнікі бел. мовы.</ref>