Галіна Анатолеўна Каржанеўская: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 2:
{{цёзкі2|Каржанеўская}}
'''Галіна Анатолеўна Каржане́ўская''' ({{ДН|27|8|1950}}, в. [[Лясішча (Слуцкі раён)|Лясішча]], [[Слуцкі раён]], [[Мінская вобласць]]) — беларуская [[пісьменніца]].
 
У в. Янушкавічы Лагойскага раёна прыехала падлеткам (). , гэта значыць — аўтару было семнаццаць.
 
== Біяграфія ==
Нарадзілася ў в. [[Лясішча (Слуцкі раён)|Лясішча]] сям’і служачых. Пераехала ў [[Янушкавічы (Лагойскі раён)|Янушкавічы]], калі бацьку накіравалі ў мясцовы саўгас дырэктарам. Недзе з сёмага класа пачала пісаць вершы. Настаўніца беларускай мовы В. М. Жардэцкая разгледзела ў дзяўчынкі парасткі літаратурных здольнас­цей і сама паслала яе вершы ў раённую газету [[Ленінскі сцяг (газета)|«Ленінскі сцяг»]]. З лёгкай рукі галоўнага рэдактара Б. Сасноўскага неўзабаве яны з’явіліся ў друку. Першая публікацыя ў «[[Маладосць (часопіс)|Маладосці]]» прыпадала на 1967 год. Стала ўдзельнікам рэспубліканскага семінара маладых паэтаў у [[Каралішчавічы|Каралішчавіч]]ах, на яе вершы звярнулі ўвагу крытыкі<ref name="pln">[https://pln.by/museum/famous-people/320-2009-04-22-14-29-10 Каржанеўская Галіна Анатолеўна - Біяграфія]</ref>.
Нарадзілася ў сям’і служачых. У [[1968]] годзе скончыла [[Янушкавічы (Лагойскі раён)|Янушкавіцкую]] сярэднюю школу [[Лагойскі раён|Лагойскага раёна]], паступіла на [[філалагічны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта]]. З трэцяга курса перавялася на завочнае аддзяленне і пачала настаўнічаць у Янушкавіцкай школе. Скончыла ўніверсітэт у [[1973]] годзе, выкладала беларускую мову і літаратуру ў сярэдняй школе пасёлка [[Плешчаніцы]] Лагойскага раёна.
 
Нарадзілася ў сям’і служачых. У [[1968]] годзе скончыла [[Янушкавічы (Лагойскі раён)|Янушкавіцкую]] сярэднюю школу [[Лагойскі раён|Лагойскага раёна]], паступіла на [[філалагічны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта]]<ref name="lit-bel"/>. З трэцяга курса перавялася на завочнае аддзяленне ў сувязі з нараджэннем дачкі<ref name="pln"/> і пачала настаўнічаць у Янушкавіцкай школе. Скончыла ўніверсітэт у [[1973]] годзе, выкладала беларускую мову і літаратуру ў сярэдняй школе пасёлка [[Плешчаніцы]] Лагойскага раёна<ref name="lit-bel">[https://lit-bel.org/friends/k/Karzhaneskaya-Galna-Anatolyena-381/ Старонка на сайце СБП]</ref>.
 
У [[1980]]—[[1982]] гадах рэдактар літаратурна-драматычнай рэдакцыі [[Беларускае тэлебачанне|Беларускага тэлебачання]], з 1984 у карэспандэнт аддзела прозы і паэзіі, з 1986  г. - — загадчык аддзела крытыкі газеты [[Літаратура і мастацтва (газета)|«Літаратура і мастацтва»]].<ref Друкуецца з [[1967]] годаname="lit-bel"/>.
 
Сябра [[СП СССР]] з 1976 года, сябра [[Саюз беларускіх пісьменнікаў|Саюза беларускіх пісьменнікаў]].<ref name="lit-bel"/>.
 
Член [[Аб'яднаная грамадзянская партыя|Аб’яднанай грамадзянскай партыі]].
 
== Творчасць ==
У кнігах [[паэзія|паэзіі]] «На мове шчасця» ([[1973]]), «Мой сад» ([[1976]]), «Званы гадоў» ([[1980]]), «Жыла-была…» ([[1983]]), «Вечны водгук» ([[1988]]), «Невымоўнае» (1991) паэтызуе высакароднасць чалавечых пачуццяў і ўчынкаў, багацце духоўнага свету гераіні-сучасніцы. Яе вершы адметныя глыбокім [[лірызм]]ам, эмацыянальнай стрыманасцю і драматычнасцю. Піша для дзяцей: [[п’еса|п’есы]] «Іван Світаннік» (паст. [[1981]]), «Шукайце кветкупапараць» (паст. [[1985]]), «Зуб мудрасці» ([[1984]]), «Мора, аддай пярсцёнак» ([[1987]]), «А як жа Непаседа?», «Чарнабог» (усе паст. 1996), зборнікі [[верш]]аў «Сінічка на балконе» ([[1989]]), «Рэчы для малечы» (1996) і інш. Аўтар чытанак для 1—2-га класаў «Акрайчык» (1995, з [[М. Яфімава]]й) і для 3—4-га класаў «Сцяжынка» (1997). Выступае як [[публіцыст]], [[крытык]], [[перакладчык]]<ref name="БЭ">{{крыніцы/БЭ|8|Каржанеўская Галіна Анатолеўна|[[Л. М. Гарэлік]]}}</ref>.
 
{{зноскі}}