Вячаслаў Разумовіч: Розніца паміж версіямі

{{Асоба}}

{{цёзкі2|Разумовіч}}

 

== Біяграфія ==

Нейкі Разумовіч падчас усталявання савецкай улады ў [[Гродна|Гродне]] ў жніўні [[1920]] года быў памочнікам гродзенскага ваенкама. На [[працэс 45-ці|«працэсе 45-ці»]] ў [[Беласток]]у ў маі [[1923]] года сцвярджалася, што В. Разумовіч быў пры [[бальшавікі|бальшавіках]] у Гродне камендантам горада. Пасля прыходу польскіх войскаў уцёк з Гродна ў [[Літва|Літву]]. Атрымаў у верасні [[1920]] года паўнамоцтвы на арганізацыю ў [[Віленская губерня|Віленскай]] і [[Гродзенская губерня|Гродзенскай губернях]] партызанскіх атрадаў для барацьбы з [[палякі|палякамі]]. У канцы 1920 года ад’ютант [[Беларускі асобны батальён літоўскай арміі|Беларускага асобнага батальёна літоўскай арміі]]. Пасля супрацоўнічаў з польскай [[дэфензіва]]й. З верасня [[1924]] года — у [[Прага|Празе]]. Спрабаваў [[шантаж]]аваць літоўскі ўрад сувяззю з антыпольскай партызанкай. У [[1930]]—[[1937]] гадах выдаў на [[чэшская мова|чэшскай мове]] дакументальна-біяграфічную трылогію «Grimassy světové války: Vzpominki atamana partizánů» («Грымасы сусветнай вайны: Успаміны атамана партызанаў»).

 

== Спасылкі ==

 

{{Бібліяінфармацыя}}

 

{{DEFAULTSORT:Разумовіч Вячаслаў}}

[[Катэгорыя:Постаці беларускай эміграцыі]]

[[Катэгорыя:Удзельнікі Першай сусветнай вайны]]