Войны-Грычынавічы: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 12:
 
== Паходжанне ==
На праўдзе, '''Грычыны''' — пінскі баярскі род, на [[Попіс 1528 года]] шасцёра Грычын ставілаі 6 «коней». З найраней вядомых — Пронька і '''Мацвей''' — баяры пінскай княгіні [[Марыя Гаштольд|Марыі Сямёнавай]], той жа Мацвей з Кірылам — радцы пінскага князя [[Фёдар Іванавіч Яраславіч|Фёдара Яраславіча]], Святохна з Грычынаў — служэбніца сям’і Яраславічаў. Кірыла Грычын ў 1514 годзе атрымаў ад кн. Фёдора 4 «чалавекі» у [[Моталь|Моталі]], Праходзе, [[Мерчыцы|Мерчычах]] і Крайновічах.{{Грушевский|1903|с=114}}
 
Мацвей Грычын ў 1495 годзе атрымаў ад кн. Марыі «чалавека» і два дварышчы ў [[Парэчча (Пінскі раён)|Парэччы]], а ў 1497 ад кн. Фёдара 4 «чалавекі» у [[Моладава (Іванаўскі раён)|Моладаве]], Праходзе і [[Варацэвічы|Варачэвічах]]. У 1524 годзе Мацвей запісаў сваёй жонцы Марыне, на 1/3 сваіх маёнткаў [[Вена (права)|вена]] 300 коп грошаў, што пацвердзіў вял.кн. Жыгімонт Стары, у гэтай суме дзеці па смерці бацькі далі ёй дварэц Моладава. Такім чынам, вядома, што Грычыны на пачатку XVI ст. валодалі маёнткамі Парэчча, Моладава, Праход, Варачэвічы, Моталь, Мерчычы, Крайновічы і інш. Попіс 1528 года згадвае сярод пінскіх баяраў удаву Мацвея Грычына ці Грычынавіча і яго сыноў — Кірдзея, Івана і '''Войну''', названы тамсама Гаўрыла Грычынавіч, магчыма, іх дзядзька. У 1539 годзе Марына запісала Моладава свайму сыну Войне (Барысу) Мацвеевічу. Апроч Моладава Война меў долю ў [[Любель|Любелі]], [[Купяцічы|Купяцічах]], долю ў родавым Парэцкім маёнтку і 4 дварышчы тамсама, купленыя ў В. Тура. Нашчадкі Войны Мацвеевіча — '''Войны''', вызнавалі праваслаўе, з канца XVI ст. пераходзілі ў каталіцтва, з XVII ст. некаторыя ўжывалі прыдомак Грычына, з XVIII ст. ужывалі графскі тытул. {{Грушевский|1903|с=114}}
 
Святохна з Грычынаў у першым шлюбе была з Фёдарам Петрашэвічам, у другім з Фёдарам Шчэпам — служебніца кн. Фёдара і кн. Алены — атрымала ад іх 3 «чалавікі» ў Кожычычах і 4 дварышчы ў Варачэвічах, [[Глінна (Іванаўскі раён)|Глінная]], [[Кашавічы|Кашэвічы]], пазней аказалася, што Кашэвіцкія землі ўжо разараны мясцовымі сялянамі, таму наданне было заменена двума «астравамі» тамсама. У 1507 годзе ў Святохны ўзнік канфлікт з сялянамі сяла [[Драгічын|Давячоравічы]] за [[Бортніцтва|борцяў]], разбіраць спрэчку кн. Фёдарам і кн. Аленай прызначаны Ахмат Пятровіч, які скончыў яе на карысць Святохны. Святохна перажыла абодвух мужоў і з дазволу кар. [[Бона Сфорца|Боны]] перадала свае «выслугі» роднаму брату Гаўрыле Грычыну. Брат з сястрою валодалі маёнткамі разам, пасля смерці Святохны ўладанні ў Варачэвічах, Гліннай, Кожчычах і Кашэвічах засталіся ў аднасобным ўладанні Гаўрылы, потым яго сыноў — Андрэя, Якава, Фалька і Аляксандра. Вядома таксама яшчэ адна галіна Грычынаў — Іванавічы, які валодалі сялом [[Бабровічы (Івацэвіцкі раён)|Бабровічы]], мястэчкамі Гаць, Купяцічы, Матковічы. Галіны '''Гаўрылавічаў''' і '''Іванавічаў''' часта згадваюцца мясцовымі актамі.{{Грушевский|1903|с=115}}
 
== Радавод Грычынаў і Войнаў-Грычынавічаў ==
Радок 66:
* Антоній Юзаф (? — да 4.7.1747) — канонік віленскі (з 1724), пісар вялікі літоўскі (1730—1740), прэпазіт троцкі (з 1736), сакратар духоўны літоўскі (з 1740).
* Павел
 
{{зноскі}}
 
== Літаратура ==