Касцёл Найсвяцейшай Тройцы (Воўчын): Розніца паміж версіямі

Пасля [[Паўстанне 1863-18641863—1864 гадоў|паўстання 1863—1864 гадоў]], гг.у 1866 годзе царскія ўлады адабралі касцёл у Воўчынемясцовай быўкаталіцкай спачатку закрытыпарафіі, ачасткова потымяго перададзеныразбурылі праваслаўнымі вернікампераабсталявалі. Работы па перабудовеПерабудова касцёла ў царкву распачалісяраспачалася ў [[1873]] ггодзе. [[30 жніўня]] [[1876]] г.года адбылося асвячэнне царквы ў імя Прасвятой Тройцы. Свята-Троіцкая царква была прыпісана да воўчынскай [[Свята-Мікалаеўская царква (Воўчын)|царквы Св.Святога Мікалая Цудатворца]]. За перыяд існавання царквы буйных рамонтаў і пераробак будынка не праводзілася.

У [[1918]] г.годзе воўчынскібудынак храмвярнулі быў вернуты [[каталік]]амкаталікам. У [[1925]] г.годзе уў касцёле адрамантавана [[тынкоўка]], зроблена печка, умацавана канструкцыя вежы, устаўлены новыя дзверы, аконныя рамы, адрамантаваны дах. У 1924 годзе каля касцёла была пабудаваная [[1930-яплябанія]] ггў [[неабарока|неабарочным стылі]] для пражывання святара.

У 1930-я гады сярод [[палякі|польскага]] насельніцтва рэгіёну пачалася кампанія па адраджэнні Свята-Троіцкага касцёла. У касцёле захоўвалася метрыка Станіслава Аўгуста Панятоўскага — апошняга караля [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]]. А ў ліпені [[1938]] г.года уў Воўчын з [[Санкт-Пецярбург]]а была перавезена [[труна]] з астанкаміпарэшткамі караля Станіслава Аўгуста Панятоўскага. Перапахаванне праводзілася тайнатаемна ад грамадскасці, без выканання неабходнага ў такім выпадку рытуалу.

[[Другая сусветная вайна]] прыпыніла пачаты рамонт касцёла. У 1945 годзе ён зноў перажыў частковае разбурэнне.