Biełarus: Розніца паміж версіямі

Ініцыятарамі выдання газеты былі святары [[Францішак Карлавіч Будзька|Францішак Будзька]] і [[Аляксандр Астрамовіч]], якія, хаця ў склад рэдакцыі не ўваходзілі, апекваліся над ёй. Апрача першых некалькіх месяцаўнумароў, калі рэдактарам быў [[Антон Бычкоўскі]], рэдакцыярэдактарам знаходзіласягазеты ўбыў прыватнайколішні кватэры колішняга семінарыстасемінарыст і рэдактара газетынастаўнік [[Баляслаў Пачопка|Баляслава Пачопкі]], а рэдакцыя знаходзілася ў яго прыватнай кватэры. Сябрамі рэдакціірэдакцыі былі [[Ян Пазняк]] і [[Антон Лявіцкі]]. На ўтрыманне асаблівага памяшкання для рэдакцыі, як і на выданне газеты не хапала сродкаў. Тады газету пачала фінансава падтрымліваць княгіня [[Магдалена Радзівіл]], якая аплачвала ўсе даўгі ''«Беларуса»'' аж да яго закрыцця.

Віленскія вышэйшыя духоўныя ўлады, прыхільныя польскай плыні ў касцёле, непрыязна ставіліся да газеты з-за яе накірунку на выкарыстаннепашырэнне выкарыстання беларускай мовы, ў Каталіцкай Царкве і супраціву паланізацыі рэлігійнага жыцця беларусаў.

Газета выдавалася лацінкай і мела на мэце задаволіць духоўныя патрэбы беларусаў-каталікоў, ікаб абудзіць іх нацыянальную свядомасць,. былаБыла разлічана пераважна на [[каталіцтва|каталіцкую]] частку беларускіх [[Сялянства|сялян]] і [[Інтэлігенцыя|інтэлігенцыі]]. Асвятляла пытанні рэлігійнага характару, якія не знаходзілі месца ў газеце [[Наша ніва (1906)|«Наша Ніва»]].

У газеце друкаваліся каталіцкія святары, прыхільнікі беларусізацыі касцёлаКаталіцкай Царквы ў Беларусі Ф. Будзька, А. Астрамовіч, [[Генрык Бэта|Г. Бэта]], [[Казімір Сваяк|К. Стаповіч]], [[Ільдэфонс Бобіч|І. Бобіч]], [[Язэп Рэшаць|Я. Рэшаць]].

Газета мела аддзелы і рубрыкі: рэдакцыйныя артыкулы; вершы, аповесці, апавяданні і нарысы, каталіцкі касцельны каляндар; сялянская гаспадарка; краёвая царкоўная і замежная хроніка; перапіска з уласнымі карэспандэнтамі, «усячына» (афарызмы, загадкі, незвычайныя здарэнні і інш.). Друкавала артыкулы на эканамічныя, палітычныя і сельскагаспадарчыя тэмы, казанні святароў на тэмы маралі і педагогікі, жыцііжыцці святых, малітвы. У праграмным артыкуле рэдакцыя абвясціла, што «будзе заўсёлызаўсёды стаяць на грунце хрысціянска-каталіцкім, баронячы справу хрысціянскую і беларускую», паважаючы іншыя народнасці і вераванні. Газета агітавала беларусаў за развіццё нацыянальнай свядомасці, заахвочвала да ўжывання беларускай мовы ў набажэнствах.