Вікіпедыя

Наступленне на Трыпалі (2019—2020): Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 94:
5 студзеня 2020 года прэзідэнт [[Рэджэп Таіп Эрдаган]] заявіў, што турэцкія вайскоўцы афіцыйна накіраваліся ў Лівію. [[Інтэрвенцыя Турцыі ў Лівію|Ваенная інтэрвенцыя Турцыі]] стала ключавым момантам і ў далейшым прывяла ўрад Сараджа да поспеху ў справе супрацьстаяння з Хафтарам.
 
== Папярэдняя абстаноўка ==
== Абстаноўка ==
У [[2011]] годзе ў краіне пачаліся масавыя пратэсты, якія неўзабаве перараслі ў [[Грамадзянская вайна ў Лівіі (2011)|грамадзянскую вайну]]. Канфлікт скончыўся звяржэннем і забойствам [[Муамар Кадафі|Муамара Кадафі]], лідара дзяржавы з [[1969]] года, і перамогай паўстанцкага [[Нацыянальны Пераходны Савет Лівіі|ПНС]], падтрыманага замежнай кааліцыяй на чале з [[ЗША]]. [[De facto|Дэ-факта]], адбыўся распад Лівіі на шэраг самастойных [[Дзяржава|дзяржаўных утварэнняў]], а сама грамадзянская вайна перайшла ў [[Узброеныя сутыкненні ў Лівіі (2011—2014)|баявыя сутыкнення паміж рознымі племяннымі апалчэннямі і групоўкамі]].
 
У [[2014]] годзе ў Лівіі былі абвешчаныя два парламентапарламенты — Усеагульны нацыянальны кангрэс у Трыпалі і Палата прадстаўнікоў у [[Табрук]]у, паміж якімі развязалася [[Грамадзянская вайна ў Лівіі (з 2014)|барацьба за кантроль над краінай]]. У [[2016]] годзе, у адпаведнасці з умовамі {{нп5|Схірацскае пагадненне|Схірацскага пагаднення|en|Libyan Political Agreement}}, для аб’яднання краіны утвораны Урад Нацыянальнага Адзінства (Згоды), якому перадаў усе свае паўнамоцтвы трыпалітанскі кангрэс. Аднак Палата прадстаўнікоў не спяшалася пераходзіць пад кантроль УНА. Больш за тое, падкантрольная ППЛ армія фельдмаршала Хафтара пачала з ім канфрантацыю. Але значныя сутыкненнясутыкненні паміж прыхільнікамі двух урадаў не адбываліся, паколькі абодва бакі былі сканцэнтраваны на барацьбе з [[Ісламская дзяржава|ІДІЛ]], маджахедамі, племяннымі і замежнымі апалченнямі.
 
У адрозненне ад Сараджа, які абапіраецца на ЗША і Захад, Хафтар карыстаецца падтрымкай ААЭ, Егіпта, Расіі, Саудаўскай Аравіі, Францыі, [[Іран]]а, што лічаць яго здольным аднавіць стабільнасць у краіне і даць адпор ісламістам. 75-гадовы Халіфа Хафтар, былы набліжаны М. Кадафі, у папярэднія гады неаднаразова наведваў [[Масква|Маскву]] і праводзіў перамовы з [[Міністэрства абароны Расійскай Федэрацыі|міністрам абароны РФ]] [[Сяргей Кужугетавіч Шайгу|Сяргеем Шайгу]].
 
Наступленне хафтараўцаў на Трыпалі пачалося напярэдадні Лівійскай нацыянальнай канферэнцыі, прызначанай на 14—16 красавіка ў Гадамесе, размешчаным на стыку межаў Лівіі, [[Алжыр]]а і [[Туніс]]а, і накіраванай на пераадоленне крызісу ў краіне і стану двоеўладдзя. У ёй павінны былі прыняць удзел дэлегаты усіхўсіх супрацьлеглых бакоў, каб скласці «дарожную карту» для аб’яднання разрозненых дзяржаўных інстытутаў і правядзення агульнанацыянальных прэзідэнцкіх і парламенцкіх выбараў, неабходнасць у якіх была зацверджана яшчэ ў маі [[2018]] года<ref>[https://iz.ru/865034/andrei-ontikov/stolitca-v-ogne-liviiskaia-armiia-vedet-nastuplenie-na-tripoli Столица в огне: ливийская армия ведет наступление на Триполи] // Известия</ref>. З-за пачатку наступлення ЛНА канферэнцыя была перанесена на нявызначаны тэрмін<ref>[https://tass.ru/mezhdunarodnaya-panorama/6351325]</ref>.
 
== Арміі варагуючых бакоў ==
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Наступленне_на_Трыпалі_(2019—2020)"