Бітва пад Шапялевічамі: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
JerzyKundrat (размовы | уклад) дрНяма тлумачэння праўкі |
JerzyKundrat (размовы | уклад) дрНяма тлумачэння праўкі |
||
Радок 21:
Пасля таго, як войску Януша Радзівіла ўдалося [[12 жніўня]] 1654 ў бітве пад Шкловам нанесці паражэнне арміі князя Чаркаскага гетман літоўскі з 5-тысячным войскам вырашыў стрымаць наступленне другой расійскай арміі на чале з князем Трубяцкім (40 тыс. салдатаў), якая 20 жніўня пераправілася на правы бераг [[Дняпро|Дняпра]]. Да Радзівіла ў хуткім часе далучыўся на чале сваёй 3-тысячнай дывізіі гетман польны літоўскі [[Вінцэнт Гасеўскі]], павялічыўшы тым самым сілы арміі да 8000 салдатаў.
Януш Радзівіл рушыў пад Шапялевічы. Тут падчас перапраы яму ўдалося стрымаць перадавыя расійскія атрады, аднак пасля падыходу галоўных сіл расійская
У Рэчы Паспалітай больш не засталося буйных сілаў паміж Дняпром і [[Бярэзіна]]й.<!--<ref>Шефов Н. А. 1000 боёв и сражений русского оружия. - М.: АСТ, 2007. - 830 с.</ref>.--> Паражэнне пры Шапялевічах абумовіла хуткае падзенне [[Смаленск]]а (гл. [[Аблога Смаленска, 1654]]). Пасля бітвы армія [[ВКЛ|Вялікага княства Літоўскага]] фактычна перастала існаваць. Але ўжо ў верасні 1654 Януш Радзівіл абвясціў, што войска ВКЛ адроджана і гатовае да наступных ваенных дзеянняў.
| |||