Анджэй Рахуба: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1:
{{Вучоны
Афіцэрскі Крыж Ордэна Адраджэння Польшчы (2009)
| Сайт =
}}
'''Анджэй Рахуба''' ({{lang-pl|Andrzej Rachuba}}; нар. {{ДН|29|5|1951}}, [[Пултуск]], [[Мазавецкае ваяводства]], [[Польшча]]) — [[Польшча|польскі]] гісторык, супрацоўнік Інстытута гісторыі Польскай Акадэміі навук, прафесар. Адзін з аўтарытэтных польскіх знаўцаў гісторыі Рэчы Паспалітай і ВКЛ<ref>{{cite web|url=http://naviny.by/rubrics/culture/2004/04/26/ic_news_117_253571/|title=У Магілёве прайшлі Сапегаўскія чытаньні|author=|date=2004-04-26|work=|publisher=БелаПАН|accessdate=2013-05-26|lang=}}</ref>. Старшыня Таварыства аматараў гісторыі.
Pełni funkcję wiceprezesa [[Polskie Towarzystwo Heraldyczne|Polskiego Towarzystwa Heraldycznego]], a od 1996 jest prezesem Towarzystwa Miłośników Historii.
Został wybrany na członka [[Komitet Nauk Historycznych Polskiej Akademii Nauk|Komitetu Nauk Historycznych PAN]] na kadencję 2020–2023.
Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 30 czerwca 2009 ''za wybitne zasługi w propagowaniu wiedzy o wspólnym dziedzictwie historycznym narodów tworzących Rzeczpospolitą Obojga Narodów'' został odznaczony [[Order Odrodzenia Polski|Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski]].
W 2010 wszedł w skład komitetu poparcia [[Jarosław Kaczyński|Jarosława Kaczyńskiego]] w wyborach prezydenckich.
== Біяграфія ==
Магістарскую дысертацыю абараніў 1975 г. у Варшаўскім універсітэце. 28 красавіка 1979 г. атрымаў ступень доктара на гістарычным факультэце [[Варшаўскі ўніверсітэт|Варшаўскага ўніверсітэт]]а пасля паспяховай абароны дысертацыі "Вялікае Княства Літоўскае ў адносінах да рокашу Ежага Любамірскага 1664-1667 гг., якую напісаў пад кіраўніцтвам прафесара Тадэвуша Васілеўскага. У 1989 атрымаў ступень доктара габілітаванага ў Інстытуце гісторыі Польскай акадэміі навук. У 1999 г. атрымаў тытул прафесара. Спецыялізацыя - гісторыя Ранняга новага часу Рэчы Паспалітай абодвух народаў Каралеўства Польскага і Вялікага Княства Літоўскага.
Працуе ў Інстытуце гісторыі Польскай акадэміі навук, дзе з 1997 г. загадвае аддзелам крыніцазнаўчых даследаванняў і выдавецкай дзейнасці. З 1993 г. сябра Навуковай Рады ІГ ПАН, у 1999-2006 - намеснік Старшыні, у 2006-2018 - Старшыня Навуковай Рады ІГ ПАН. З 2016 г. сябра Камітэта гістарычных навук ПАН. Сябра Літуаністычнай камісіі і Камісіі спецыяльных (дапаможных) гістарычных навук пры названым Камітэце. Сябра Навуковых рад Архіва ПАН, Галоўнага архіва старажытных актаў і Нацыянальнай бібліятэкі.
Старшыня Таварыства аматараў гісторыі (варшаўскага аддзялення Польскага гістарычнага таварыства) ў 1996-1999 гг. і з 2005 г. У 1999-2005 гг. - намеснік Старшыні. Ад 1988 г. сябра-заснавальнік Польскага геральдычнага таварыства (у 2004-2008 гг. і ад 2012 г. - намеснік старшыні (віцэ-прэзідэнт)).
У 1992-1994 гг. сябра дарадча-кансультацыйнай рады пры Прадстаўніку ўраду Польшчы па справах гістарычна-культурнай спадчыны польска-беларускай камісіі. У 1992–1995 гг. сябра, а ад 18 V 2017 г. старшыня польскага прадстаўніцтва Супольнай польска-беларускай камісіі экспертаў па справах удасканалення зместу школьных падручнікаў гісторыі.
Рэдактар часопіса „Studia Źródłoznawcze. Commentationes” , сябра рэдакцыі „Rocznika Lituanistycznego” і навуковы рэдактар выдавецкай серыі „Гербоўнік беларускай шляхты” (тт. 2–5),
Сябра навуковых рад часопісаў і выдавецкіх серый: „Przegląd Historyczny”; „Polskie słownik biograficzny”; „Clio. Czasopismo Poświęcone Dziejom Polski i Powszechnym;” ; „Biblioteka Epoki Nowożytnej”; „Беларускі гістарычны агляд" ("Belarusian Historical Review”) і "Архіварыус" („Archivarius”),
З 2004 г. сябра-карэспандэнт Варшаўскага навуковага таварыства, з 2012 - сапраўды сябра.
Сябра Рады Фонда імені Цеханавецкіх на Каралеўскім замку ў Варшаве (ад 2008 г.)
Сябра Рады фундатараў Касы імя Мяноўскага ў Варшаве (ад 2009 г.).
ORCID: 0000-0003-2822-6960Oznaczenia:
== Бібліяграфія ==
| |||