Альфрэд Рэдль: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
стыль |
|||
Радок 27:
'''Альфрэд Рэдль''' ({{lang-de|Alfred Redl}}; {{ДН|14|3|1864}}, {{МН|Лемберг|у Львове|}}, [[Аўстра-Венгрыя]] — {{ДС|25|3|1913}}, {{МС|Вена||}}, [[Аўстра-Венгрыя]]) — [[Аўстрыя|аўстрыйскі]] афіцэр [[контрразведка|контрразведкі]], начальнік агентурнага аддзялення выведальнага бюро генеральнага штаба, палкоўнік, начальнік штаба 8-га пражскага ваеннага корпуса, родам з [[Львоў|Львова]]. Кіраваў ваеннай контрразведкай Аўстра-Венгрыі напярэдадні [[Першая сусветная вайна|Першай сусветнай вайны]], славіўся ўкараненнем у выведвальную практыку перадавых тэхнічных сродкаў, аднак у гісторыю [[шпіянаж]]у ўвайшоў як адзін з самых цынічных падвойных агентаў.
У [[1903]] годзе Рэдль быў завербаваны варшаўскім аддзяленнем расійскай разведкі пад пагрозай агалоскі яго [[
Пасля сыходу з контрразведкі быў выпадкова выкрыты сваім былым падначаленым, які адсочваў размеркаванне ценявых фінансавых патокаў, якія накіроўваліся з [[Расія|Расіі]] ў [[Вена|Вену]]. Яго выдала дробязь — забыты ў таксі футляр ад складанага ножыка. Асцерагаючыся выкрыцця і быўшы цяжка хворым на [[сіфіліс]], Рэдліх застрэліўся. Імператар [[Франц Іосіф I|Франц Іосіф]] быў шакаваны гэтай падзеяй, а ў венгерскай прэсе гэты інцыдэнт справакаваў буру абурэння адсутнасцю патрыятызму і распушчанасці нораваў венскіх ваенных.
| |||