Кацярына Радзівіл: Розніца паміж версіямі

Пасля публікацыі «Берлінскага свету» на Кацярыну Радзівіл сталі глядзець з падазрэннем у [[Берлін]]е, і таму яна шмат падарожнічала са сваім мужам. Калі яе бацька памёр у [[Расійская імперыя|Расіі]] ў красавіку 1888 года, Кацярына Радзівіл вырашыла застацца ў [[Санкт-Пецярбург]]у, дзе ў тым жа годзе нарадзіўся яе малодшы сын Казімір. Пры рускім імператарскім двары княгіня Радзівіл займала прыкметнае становішча. Яна стала сябрам і прыхільнікам [[Канстанцін Пятровіч Пабеданосцаў|Канстанціна Пабеданосцава]]. Яе палітычныя схільнасці, вельмі [[Лібералізм|ліберальныя]] ў [[Берлін]]е, у [[Расія|Расіі]] ператварыліся ў непахісна [[Кансерватызм|кансерватыўныя]]. Яна таксама завяла раман з генералам [[Пётр Аляксандравіч Чарэвін|Пятром Аляксандравічам Чарэвіным]], начальнікам Трэцяга аддзялення ахранкі і адным з нямногіх давераных сяброў [[Аляксандр III (імператар расійскі)|Аляксандра ІІІ]]. У канцы 1880-х і пачатку 1890-х гадоў княгіня Радзівіл дасягнула вяршыні свайго свецкага жыцця і ўплыву пры двары. Яе становішча рэзка пагоршылася пасля смерці цара [[Аляксандр III (імператар расійскі)|Аляксандра III]] у 1894 годзе і яе палюбоўніка Чарэвіна ў пачатку [[1896]] года. Аддаліўшыся ад мужа і дзяцей, яна зарабіла трохі грошай, напісаўшы артыкулы для амерыканскіх часопісаў і газет, якія асвятляюць вжыццё вышэйшых колаў і каралеўскага двара [[Вялікабрытанія|Брытаніі]], але накапіла і даўгі.

 

 

Скандал у [[Лондан]]е, звязаны з даўгамі, накопленымі яе сынам Нікаласам (якія яна спрабавала аплаціць, заявіўшы аб крадзяжы жамчужных караляў у лонданскім гатэлі), адправіў яе назад у [[Кейптаўн]] летам 1900 года. Там яна пазнаёмілася з Гары Хіндлам, сынам вядомага бізнесмена Джэймса Хіндла. У Гары і Кацярыны быў пазашлюбны сын. Яго звалі Аляксей, і пазней ён вырас у [[Нью-Ёрк]]у. Толькі ў 1971 годзе ён прыехаў у [[Паўднёвая Афрыка|Паўднёвую Афрыку]], каб адшукаць сваю зводную сястру, якая жыла ў [[Дурбан]]е. Аднак і гэта не перашкодзіла Кацярыне зноў патрапіць у непрыемнасці.