Правы ЛГБТ у Беларусі: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
(удзельнік выдалены) (выдаленае кароткае апісанне змен) |
(удзельнік выдалены) (выдаленае кароткае апісанне змен) |
||
Радок 101:
=== Крымінальнае права ===
Гомасексуальны секс дэкрыміналізаваны ў [[1994]] годзе. Цяперашні крымінальны кодэкс быў прыняты ў [[2000]] годзе. Злачынствамі з'яўляюцца толькі тыя гомасексуальныя акты, якія адбываюцца без узаемнай згоды. Злачынствы ў дачыненні да
'''Артыкул 167''' ''(«Гвалтоўныя дзеянні сексуальнага характару»)'' прадугледжвае, што:
# Мужаложства, лесбіянства ці іншыя дзеянні сексуальнага характару, учыненыя насуперак волі пацярпелага (пацярпелай) з прымяненнем гвалту або з пагрозай яго прымянення або з выкарыстаннем бездапаможнага стану пацярпелага (пацярпелай), караюцца абмежаваннем волі на тэрмін да чатырох гадоў або пазбаўленнем волі на тэрмін ад трох да сямі гадоў.
Радок 118:
== Злачынствы на глебе нянавісці ==
Беларускае заканадаўства не ставіцца канкрэтна да вінаватых у здзяйсненні злачынстваў на глебе [[гамафобія|гамафобіі]]. У Крымінальным кодэксе,
Ёсць паведамленні, што міліцыя і пракуратура не разглядаюць справы, звязаныя з ахвярай, якая мае роўныя адносіны да сексуальных меншасцей.
У турмах і выпраўленчых установах,
Міліцыянты шукаюць інфармацыю асабістага характару пра гомасексуальных асоб, якія сталі ахвярамі гвалту. Гэтая інфармацыя не мае ніякага значэння для крымінальнага пераследу асоб, якія ўчынілі злачынствы супраць гэтых ахвяр. Міліцыянты збіраюць інфармацыю асабістага характару, а таксама пашпартныя дадзеныя і [[магшот]] (фотапартэт пасля арышту) гомасексуальных асоб, якія наведваюць вядомыя месцы сустрэч геяў. Нацыянальныя грамадская арганізацыя «Сустрэча» (прафілактыкі ВІЧ-інфекцыі для груп геяў) паведаміла аб такой практыцы ў [[брэст|Брэсце]] і [[гомель|Гомелі]]. Супрацоўнікі міліцыі адмаўляюцца рэгістраваць выпадкі жорсткасці, учыненыя супраць сексуальных меншасцей і не правадзіць даследаванні, якія будуць патрабаваць крымінальнай адказнасці з асоб, якія ўчынілі злачынствы на глебе гамафобных забабонаў<ref>Паводле даклада Вячаслава Бортніка, які быў прэзентаваны на паседжанні АБСЕ «Human Dimension Implementation» у Варшаве 4-15 кастрычніка 2004 і на дадатковым мерапрымстве «Нецярпімасць, дыскрымінацыя і злачынсты на глебе нянавісці паводле сексуальнай арыентацыі і гендарнай ідэнтычнасці у рэгіёне АБСЕ»</ref>.
[[18 красавіка]] [[2001]] г., мёртвае цела пенсіянера '''Аляксандра Стэфановіча''', які быў вядомы ў [[Мінск]]у як
На наступны дзень, [[3 ліпеня]] [[2001]] года, падчас разбойнага нападу на кватэру быў жорстка збіты трыццацігадовы былы ўладальнік гей-клуба «Оскар» '''Іван Сушынскі'''<ref name="Сушbdg">[http://bdg.by/news/news.htm%3F12510,4 От побоев скончался бывший директор минского гей-клуба "Оскар"]</ref>. Клуб быў зачынены ўладамі яшчэ ў [[люты]]м [[2000]] г. і Іван прынёс грамадзянскія пазовы ў сувязі з нядобрасумленнымі дзеяннямі міліцыі{{крыніца?}}. [[4 ліпеня]], раніцай, Іван Сушынскі сканаў ад цяжкіх траўмаў у [[5-я клінічная бальніца Мінска|5-й клінічнай бальніцы Мінска]]<ref name="Сушbdg"/>.
Радок 132:
[[13 лістапада]] [[2001]] г. у [[Маладзечна|Маладзечне]], быў здзейснены напад на '''[[Эдвард Зіноўевіч Тарлецкі|Эдуарда Тарлецкага]]''' ў выніку якога ён атрымаў страсенне мозгу і спатрэбілася шпіталізацыя на сем дзён. Паліцыя адмовілася прыняць меры ў сувязі з нападам, таму што было «немагчыма знайсці злачынцаў».
[[15 лютага]] [[2002]] г. у [[Жлобін]]е 34-гадовы бухгалтар '''Віктар Кавыль''' быў знойдзены мёртвым у кватэры сваіх бацькоў. Ён быў адкрытым
[[18 лютага]] [[2003]] Тарлецкі зноў быў збіты невядомымі каля яго дома. Эдвард быў дастаўлены ў шпіталь з чэрапна-мазгавой траўмай і мноствам удараў на целе. [[29 сакавіка]] таго ж года выкідалай у начным клубе «Буда-бар» у Мінску была збітая валанцёр Юлія Юхнавец, таму што яна пацалавалася з дзяўчынай у калідоры клуба. Яна была дастаўлена ў бальніцу, дзе ёй быў пастаўлены дыягназ траўмы чэрапа.
Радок 178:
Адкрытая падтрымка лесбіянак і геяў не з'яўляецца папулярнай пазіцыяй для палітычных рухаў у Беларусі. У [[ліпень|ліпені]] [[2001]] года Арганізацыйны камітэт 1-га Беларускага кангрэса моладзі прагаласавалі супраць удзелу ў ім дэлегаў ЛГБТ-арганізацыі «[[Лямбда-Беларусь]]».
У [[сакавік]]у [[2002]] года шэраг беларускіх СМІ апублікавалі гамафобныя заявы [[Малады Фронт|Маладога Фронту]]. У прыватнасці, лідар Маладога Фронту [[Павел Севярынец]] апублікаваў ліст, у якім ён назваў
У ходзе іншага інцыдэнту, беларускія сексуальныя меншасці паспрабавалі зрабіць афіцыйную заяву аб салідарнасці з ахвярамі [[Чарнобыльская катастрофа|чарнобыльскай катастрофы]]. На гэту спробу адрэагаваў новы лідар Маладога Фронту [[Зміцер Дашкевіч]], заявіўшы на радыё ў праграме «Свабодная Ноч», што ў Беларусі няма месца для геяў, што
У [[верасень|верасні]] [[2004]] г. прэзідэнт Беларусі [[Аляксандр Лукашэнка]], выступаючы перад беларускім [[Савет бяспекі Рэспублікі Беларусь|Саветам Бяспекі]], сказаў: «Мы павінны паказаць нашаму грамадству ў найбліжэйшай будучыні, што „яны“ ([[ЕС]] і [[ЗША]]) тут робяць, як яны спрабуюць ператварыць нашых дзяўчат у прастытутак, як яны кормяць нашых грамадзян наркотыкамі, як яны распаўсюджваюць сексуальныя вычварэнствы тут, якія метады яны выкарыстоўваюць».
Гей-жыццё па-ранейшаму ў значнай ступені падпольнае і большасць беларусаў лічаць
== Правы прадстаўнікоў ЛГБТ-супольнасці ў Беларусі ==
|