'''Паўль Джозеф Крутцэн''' ({{lang-nl|Paul Jozef Crutzen}}; {{ДН|3|12|1933}}, {{МН|Амстэрдам||}}, [[Нідэрланды]]) — 28 студзеня 2021) — выбітны галандскі хімік, спецыяліст у хіміі атмасферы, лаўрэат [[Нобелеўская прэмія па хіміі|Нобелеўскай прэміі па хіміі]] (1995) за даследаванні азонавых дзірак у атмасферы. Асноўны напрамак яго даследаванняў - — гэта хімія [[стратасфера|стратасферы]] і [[трапасфера|трапасферы]] і яе роля ў біягеахімічных цыклах і фарміраванні клімату. У цяперашні час працуе ў аддзеле хіміі атмасферы ў Інстытуце Макса Планка па хіміі ([[Майнц]], Германія).
Крутцэн стаў адным з найбольш вядомых вучоных, якія вывучаюць глабальнае пацяпленне і прыцягнуў увагу да гэтай з'явыз’явы. Ён таксама з'яўляеццаз’яўляецца аўтарам тэорыі [[ядзерная зіма|ядзернай зімы]], верагоднага стану клімату Зямлі ў выпадку глабальнай ядзернай вайны. Крутцэн з'яўляеццаз’яўляецца актыўным прыхільнікам геаінжынерыі - — канцэпцыі актыўнага ўмяшання ў прыроду з мэтай змены ўласцівасцей клімату, запавольваць або прадухіляць згубныя яго змены. У прыватнасці, падтрымлівае ідэю масіраванага выкіду розных аэразольных часціц (перш за ўсё двухвокісу серы) у зямную стратасферу для адлюстравання сонечнага выпраменьвання.
У [[2000]] годзе Крутцэн разам з Штормерам прапанавалі тэрмін «антрапацэн» для апісання сучаснай геалагічнай эпохі.
