Леў Мікалаевіч Талстой: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др added Category:Удзельнікі Крымскай вайны using HotCat |
Belarus2578 (размовы | уклад) др Вікіфікацыя. |
||
Радок 214:
Нацыянальныя рускія рысы аўтар паказаў у «''схаванай цеплаце патрыятызму''», у агідзе да паказной героікі, у спакойнай веры ў справядлівасць, у сціплай годнасці і мужнасці простых салдат. Ён адлюстраваў вайну Расіі з напалеонаўскімі войскамі як усенародную вайну. Эпічны стыль твору перадаецца праз паўнату і пластычнасць малюнка, разгалінаванасць і перакрыжаванасць лёсаў, непараўнальныя карціны рускай прыроды{{sfn|БСЭ|1977|}}.
У рамане Талстога шырока прадстаўлены самыя розныя слаі грамадства, ад імператараў і каралёў да салдат, усе ўзросты і ўсе тэмпераменты на прасторы валадарання [[Аляксандр I (імператар расійскі)|Аляксандр I]].
Талстой быў задаволены уласным творам, аднак ужо ў студзені [[1871]] года ён адправіў А. А. Фету ліст: «''Які я шчаслівы… што пісаць лухту шматслоўную накшталт „Вайны“ я больш ніколі не стану''»{{sfn|ПСС, 90 т.|1928—1958|loc=Серия третья. Письма. Т. 61|с=247}}. Аднак, ці ледзь Талстой перакрсліваў важнасць сваіх папярэдніх тварэнняў. На пытанне {{Нп3|Такутомі Рока|Такутомі Рока|en|Kenjirō Tokutomi}} ў 1906 годзе, які свой твор Талстой любіць больш за ўсё, пісьменнік адказаў: «''Раман „Вайна і мір“''».
|