Польская рада Мінскай зямлі: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→‎Гісторыя: два паляка
Радок 14:
У сярэдзіне лістапада 1918 года ў [[Варшава|Вар­шаву]] прыехала дэлегацыя Польскай рады Мінскай зямлі ў складзе М. Абя­зерскага, Л. Лубенскага, У. Рыбінскага і прадстаўніцы Палесся Я. Карсакоўны. У час сустрэчы 14 лістапада з членамі Камітэта па ўсходніх справах М. Ган­дэльсманам, В. Камянецкім, А. Бабянскім дэлегаты занялі пазіцыю, паводле якой польскі ўрад павінен быў усталяваць адносіны з Беларускай радай і [[Літоўская Тарыба|Літоў­скай Тарыбай]]. Пры гэтым М. Абязерскі і Л. Лубенскі запэўнівалі, што імкненнем палякаў з Беларусі з’яўляецца адра­джэнне былога [[ВКЛ]], адлучэнне ад Расіі і ад наўленне уніі з Польшчай. Яны папя­рэджвалі: калі польскі ўрад не распачне супрацоўніцтва з беларускім і літоўскім урадамі, Беларусь і Літва трапяць пад уплыў Расіі, якая іх затым і паглыне<ref>''Бароўская В.'' На раздарожжы эпох. Эвалюцыя ідэі краёвасці на тэрыторыі Беларусі ў 1918–1921 гадах // Беларуская думка. №9. 2018</ref>. Пад канец 1918 года Мінск занялі бальшавіцкія войскі.
 
У маі 1919 года ствараецца [[Польска­-беларускае таварыства]] для палітычнага і культурнага супрацоўніцтва на Беларусі. У ліпені 1919 года ад імя згаданага таварыства з’явіўся праект арганізацыі сумеснай працы з Генеральным камі­сарыятам усходніх зямель (польскім акупацыйным органам кіравання на літоўска-­беларускіх тэрыторыях). Да­кументам прадугледжвалася дапусціць прадстаўнікоў польскага і беларускага мясцовага насельніцтва да работы камісарыята, таксама дазволіць актыў­ны ўдзел у распрацоўцы і рэалізацыі асноўных палажэнняў, загадаў, якія прамым або ўскосным чынам павінны былі тычыцца будучыні беларускіх зямель.
 
З 8 жніўня 1919 года Мінск трапляе пад часовую польскую адміністрацыю. 18 жніўня 1919 года ў Варшаве адбылася нарада з удзелам генеральнага камісара {{нп3|Ежы Асмалоўскі|Ю. Асмалоўскага|pl|Jerzy Osmołowski}} і старшыні Галоўнага выбарчага камітэта {{нп3|Міхал Станіслаў Касакоўскі|М. Касакоўскага|pl|Michał Stanisław Kossakowski}} з прадстаўнікамі поль­скіх народных рад. Старшыня Нацыя­нальнай рады Гродзенскай зямлі Ю. Ням­цэвіч уручыў Ю. Асмалоўскаму рэзалю­цыю, дзе выказвалася згода на аб’яднанне з Польскай дзяржавай. Ю. Асмалоўскі параіў прадстаўнікам Польска-беларускага та­варыства ўступаць у супрацоўніцтва праз наладжа­ныя сувязі [[Цэнтральная беларуская рада Віленшчыны і Гродзеншчыны|Цэнтральнай беларускай рады Віленшчыны і Гродзеншчыны]], [[Часовы беларускі нацыянальны камітэт|Часо­вага беларускага нацыянальнага камі­тэта]] ў Мінску<ref>''Osmołowski E.'' Wspomnienia // Biblioteka Narodowa w Warszawie. – т.3. – № аkc. 6798; ''Бароўская В.'' На раздарожжы эпох. Эвалюцыя ідэі краёвасці на тэрыторыі Беларусі ў 1918–1921 гадах // Беларуская думка. №9. 2018</ref>.