Польская рада Мінскай зямлі: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
JerzyKundrat (размовы | уклад) →Гісторыя: два паляка |
JerzyKundrat (размовы | уклад) др →Гісторыя |
||
Радок 14:
У сярэдзіне лістапада 1918 года ў [[Варшава|Варшаву]] прыехала дэлегацыя Польскай рады Мінскай зямлі ў складзе М. Абязерскага, Л. Лубенскага, У. Рыбінскага і прадстаўніцы Палесся Я. Карсакоўны. У час сустрэчы 14 лістапада з членамі Камітэта па ўсходніх справах М. Гандэльсманам, В. Камянецкім, А. Бабянскім дэлегаты занялі пазіцыю, паводле якой польскі ўрад павінен быў усталяваць адносіны з Беларускай радай і [[Літоўская Тарыба|Літоўскай Тарыбай]]. Пры гэтым М. Абязерскі і Л. Лубенскі запэўнівалі, што імкненнем палякаў з Беларусі з’яўляецца адраджэнне былога [[ВКЛ]], адлучэнне ад Расіі і ад наўленне уніі з Польшчай. Яны папярэджвалі: калі польскі ўрад не распачне супрацоўніцтва з беларускім і літоўскім урадамі, Беларусь і Літва трапяць пад уплыў Расіі, якая іх затым і паглыне<ref>''Бароўская В.'' На раздарожжы эпох. Эвалюцыя ідэі краёвасці на тэрыторыі Беларусі ў 1918–1921 гадах // Беларуская думка. №9. 2018</ref>. Пад канец 1918 года Мінск занялі бальшавіцкія войскі.
У маі 1919 года ствараецца [[Польска-беларускае таварыства]] для палітычнага і культурнага супрацоўніцтва на Беларусі. У ліпені 1919 года ад імя згаданага таварыства з’явіўся праект арганізацыі сумеснай працы з Генеральным камісарыятам усходніх зямель (польскім акупацыйным органам кіравання на літоўска-беларускіх тэрыторыях). Дакументам прадугледжвалася дапусціць прадстаўнікоў польскага і беларускага мясцовага насельніцтва да работы камісарыята, таксама дазволіць актыўны ўдзел у распрацоўцы і рэалізацыі асноўных палажэнняў, загадаў, якія прамым або ўскосным чынам павінны былі тычыцца будучыні беларускіх зямель.
З 8 жніўня 1919 года Мінск трапляе пад часовую польскую адміністрацыю. 18 жніўня 1919 года ў Варшаве адбылася нарада з удзелам генеральнага камісара {{нп3|Ежы Асмалоўскі|Ю. Асмалоўскага|pl|Jerzy Osmołowski}} і старшыні Галоўнага выбарчага камітэта {{нп3|Міхал Станіслаў Касакоўскі|М. Касакоўскага|pl|Michał Stanisław Kossakowski}} з прадстаўнікамі польскіх народных рад. Старшыня Нацыянальнай рады Гродзенскай зямлі Ю. Нямцэвіч уручыў Ю. Асмалоўскаму рэзалюцыю, дзе выказвалася згода на аб’яднанне з Польскай дзяржавай. Ю. Асмалоўскі параіў прадстаўнікам Польска-беларускага таварыства ўступаць у супрацоўніцтва праз наладжаныя сувязі [[Цэнтральная беларуская рада Віленшчыны і Гродзеншчыны|Цэнтральнай беларускай рады Віленшчыны і Гродзеншчыны]], [[Часовы беларускі нацыянальны камітэт|Часовага беларускага нацыянальнага камітэта]] ў Мінску<ref>''Osmołowski E.'' Wspomnienia // Biblioteka Narodowa w Warszawie. – т.3. – № аkc. 6798; ''Бароўская В.'' На раздарожжы эпох. Эвалюцыя ідэі краёвасці на тэрыторыі Беларусі ў 1918–1921 гадах // Беларуская думка. №9. 2018</ref>.
|