Вікіпедыя

Медаль «За адвагу» (СССР): Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
вікіфікацыя
др Арфаграфія (http://slounik.org/search?dict=nazounik2013&search=%D0%B1%D0%BE%D0%BA&x=0&y=0). з дапамогай AWB
Радок 35:
 
== Апісанне ==
Медаль «За адвагу» серабрыстага колеру, мае форму круга дыяметрам 37 мм з выпуклым борцікам з абодвух бакоў. На адным бакубоку медаля ў верхняй частцы намаляваныя тры лятучыя самалёты. Пад самалётамі змешчаны надпіс у два радкі «За отвагу», на літары накладзеная чырвоная эмаль. Пад гэтым надпісам намаляваны стылізаваны танк [[Т-35]]. У ніжняй частцы медаля надпіс «СССР», пакрытая чырвонай эмаллю. На рэверсе (адваротным бакубоку) — нумар медаля. Медаль пры дапамозе кольца мацуецца да пяцікутнай калодцы, абцягнутай шаўковай муаравай стужкай. Стужка шэрага колеру з дзвюма падоўжнымі сінімі палоскамі па краях, шырыня стужкі 24 мм. Шырыня палосак 2 мм. Першапачаткова медаль «За адвагу» мацаваўся да чатырохкутнай калодцы, абцягнутай чырвонай стужкай.
 
У адпаведнасці з Пастановай Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 7 ліпеня 1941 г. медаль «За адвагу» пасля смерці ўзнагароджанага вяртаўся ў Прэзідыум Вярхоўнага Савета СССР. Пасведчанне да медалі магло быць пакінута ў сям'і ўзнагароджанага (пастанова Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад 13 ліпеня 1943 года).
Радок 44:
 
Існуе дзве асноўных разнавіднасці медаля СССР «За адвагу»:
# На прамавугольнай калодцы. З моманту свайго заснавання (17 кастрычніка 1938 года) і да выхаду ўказа ад 19 чэрвеня 1943 года ўручалася першая разнавіднасць медаля «За адвагу». Медаль мацаваўся да калодачцы прамавугольнай формы памерам 15×25 мм, пакрытай чырвонай муаравай стужкай. На адваротным бакубоку калодачкі меўся наразны штыфт з круглай гайкай для прымацавання медаля да адзежы.
# На пяцікутнай калодцы. Пасля ўступлення ў сілу ўказа ад 19 чэрвеня 1943 года знешні выгляд медаля некалькі змяніўся. Калодачка з чырвонай стужкай была заменена на пяцікутную калодку, якая мае на адваротным бакубоку шпільку для прымацавання да адзежы.
 
== Кавалеры медалёў «За адвагу» ==
Радок 57:
* Максім Нічыпаравіч Захараў (1913—1995) — сяржант-артылерыст 150-га знішчальнага супрацьтанкавага артылерыйскага [[Полк|палка]], 5-й асобнай [[Ордэн Суворава|ордэна Суворава]] [[Брыгада, войска|брыгады]] РГК.
* Сцяпан Міхайлавіч Зольнікаў (1919—2013) — удзельнік [[Парад Перамогі|парада Перамогі]], сяржант-мінамётчык 8-й асобнай Гвардзейскай стралковай брыгады за гады вайны быў узнагароджаны пяццю медалямі «За адвагу» і [[Ордэн Славы|ордэнам Славы III ступені]]. Доктар медыцынскіх навук Зольнікаў С. М. пражываў у [[Горад Масква|Маскве]].
* Вера Сяргееўна Іпалітава (па мужу — ''Патапава''; нар. 1921) — гвардыі сяржант. Намеснік камандзіра [[Аддзяленне|аддзялення]] 3-й стралковай [[Рота|роты]] 3-га асобнага стралковага [[Батальён|батальёнабатальён]]а 71-й асобнай марской стралковай брыгады, пасля санінструктара 188-га гвардзейскага стралковага палка 63-й гвардзейскай Краснасельскай стралковай дывізіі.
* Фядот Ільіч Красноў (1918—?) — гвардыі старшы сяржант. Камандзір стралковага аддзялення 194-га гвардзейскага стралковага [[Ордэн Аляксандра Неўскага, СССР|ордэна Аляксандра Неўскага]] палка 64-й гвардзейскай стралковай дывізіі: 23.01.1944, 18.05.1944, 12.07.1944, 03.03.1945, 14.06.1945<ref>[http://podvignaroda.ru/ Общедоступный электронный банк документов "Подвиг народа"]</ref><ref>[http://www.sammler.ru/index.php?showtopic=131563&page=4 Несколько медалей "За отвагу" — С. 4.] </ref>.
 
== Пасля распаду СССР ==
Радок 76:
* [http://mondvor.narod.ru/MOtvaga.html Медаль «За адвагу»] на сайце [http://mondvor.narod.ru/ «Ордэны і Медалі СССР»]
{{Медалі СССР}}
 
[[Катэгорыя:Узнагароды паводле алфавіта]]
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Медаль_«За_адвагу»_(СССР)"