Лізавета I: Розніца паміж версіямі

Лізавета вельмі рана пачала праяўляць свае прыродныя здольнасці — у дзесяцігадовым узросце яна нядрэнна размаўляла на [[грэчаская мова|грэчаскай]], [[італьянская мова|італьянскай]] і [[французская мова|французскай мовах]]. Яе [[лацінская мова|латынь]] была бездакорнай — на гэтай мове прынцэса не толькі чытала творы рымскіх гісторыкаў, але і пісала вялізныя лісты сваёй мачысе — [[Кацярына Пар|Кацярыне Пар]]. Нягледзячы на ​​тое, што Лізавета па-ранейшаму лічылася незаконнанароджанай, яе выхаваннем займаліся лепшыя выкладчыкі з [[Кембрыдж]]а. Гэта былі маладыя вольнадумныя вучоныя, прыхільнікі [[Рэфармацыя|Рэфармацыі]]. З цягам часу да Лізаветы далучыўся яе малодшы брат [[Эдуард VI|Эдуард]]. Менавіта ў [[1543]]—[[1547]] гадах у каралеўскім сямействе ўсталявалася адносна спакойная атмасфера — Генрых быў цалкам шчаслівы з Кацярынай Пар, у яго падрастаў прынц-спадчыннік, а яго дочкі, па крайняй мерыпрынамсі вонкава, але змірыліся са сваім становішчам «незаконнанароджаных».